مفاهيم اخلاقي فربه و نقش آنها در نقد فروكاهش ‌گرايي در اخلاق

مفاهيم فربه اخلاقي، در مقابل مفاهيم نحيف اخلاقي، كه گفته مي‌شود صرفاً واجد بار ارزشي اند، مفاهيمي اند كه علاوه بر بار ارزشي بار توصيفي نيز دارند.  اين مفاهيم در اخلاق كاربرد فراواني دارند. اين مقاله استدلال مي‌كند كه اولاً، وجه ارزشيِ اين مفاهيم از وجه توصيفي آنها انفكاك‌ناپذير است و بنابراين قابل تحويل به مفاهيم نحيف اخلاقي هم نيست؛ ثانياً، فربهي امري ذومرتبه است، و از هر مفهوم فربه، با افزودن محتواي توصيفي، مي‌توان مفهومي فربه‌تر ساخت. همپاي تغيير محتواي توصيفيِ اين مفاهيم بار ارزشي آنها نيز تغيير مي‌كند، تغييري كيفي كه قابل فروكاستن به مفاهيم نحيف ارزشي، حتّي با درجات متفاوت، نيست. علاوه بر اين، ضمن فربه‌تر شدن يك مفهوم پاي واقعيّاتي از انواع مختلف نيز پيش كشيده مي‌شود كه كار ارزش‌داوري در باب آنها را پيچيده‌تر مي‌سازد. ما در زندگي اخلاقي‌مان با فربه‌ترين مفاهيم سروكار داريم، كه نمي‌توانند در قالب اصول عام صورتبندي شوند. ازاين‌رو نمي‌توان ملاك سنجش‌گري‌ اخلاقي در موارد خاص را به چند اصل كلّي فروكاست، بلكه اين سنجش‌گري امري بسيار پيچيده‌تر است و هر شخصي در هر موقعيّتي خود بايد بار آن را به دوش بگيرد.