تنوع و غناي گونه‌اي بندپايان مرتبط با لارو‌هاي زمستان‌گذران پروانه دم قهوه‌اي بلوط (Lepidoptera: Erebidae).Euproctis chrysorrhoea L در مناطق مختلف جنگل‌هاي ارسباران

پروانه دم قهوه‌اي بلوط.Euproctis chrysorrhoea L آفت درجه اول جنگل‌هاي ارسباران بوده و از پراكنش بالايي در اين جنگل‌ها برخوردار است. اين پژوهش با هدف بررسي تنوع و غناي گونه‌اي بندپايان مرتبط با لارو‌هاي زمستان‌گذران اين آفت در هشت منطقه از دو شهرستان اهر و هوراند در آذربايجان‌شرقي (سال 1399) انجام شد. در هر منطقه تعداد 20 درخت بلوط به‌طور تصادفي انتخاب و از هر درخت تعداد 10 لانه زمستان‌گذران لاروي آفت جمع‌آوري شدند. بندپايان داخل لانه‌هاي لاروي آفت در آزمايشگاه جدا شده و شاخص‌هاي غناي گونه‌اي، تنوع شانن و سيمسون آنها در طبقات مختلف ارتفاعي محاسبه شدند. در اين پژوهش تعداد هفت گونه از بندپايان روي لاروهاي زمستان‌گذران اين آفت به شرح ذيل شناسايي شدند: Brachymeria intermedia Nees (Hym.: Chalcididae), Monodontomerus aerus Walker (Hym.: Torymidae), Pimpla turionellae L. (Hym.: Ichneumonidae), Meteorus obsoletus Wesmael (Hym.: Braconidae), Telenemus sp. (Hym.: Scelionidae), Tachina praeceps Meigen (Dip.: Tachinidae), Thomisas sp. (Aranea: Thomisidae). بيشترين تعداد بندپايان (شش گونه) در منطقه نيق (هوراند) مشاهده شد. بيشترين فراواني در بين بندپايان شناسايي شده مربوط به گونه Telenemus sp. بود. تنوع و غناي گونه‌اي بندپايان شناسايي شده در مناطق مختلف اهر از هوراند كمتر بود. به‌طوري‌كه بيشترين و كمترين ميزان شاخص تنوع شانن با مقادير 2.56 و 1.04 و همچنين بيشترين و كمترين ميزان شاخص سيمسون نيز با مقادير 0.76 و 0.31 به‌ترتيب در مناطق نيق (هوراند) و گوراوان (اهر) به ثبت رسيد. نتايج نشان داد ارتفاع از سطح دريا بر شاخص‌هاي تنوع بندپايان مرتبط با لارو‌هاي زمستان‌گذران دم قهوه‌اي بلوط تاثيري نداشته است.