كاربست صنعت التفات در سوره أنبياء

قرآن كريم به عنوان شاه ‌كتاب هستي، با وجود مهجوريتي كه در بين جوامع بشري، علي‌الخصوص در ميان مسلمانان دارد، حاوي مضامين گهربار و صنايع بديعي فراواني است كه تمامي كتب بلاغي و نحوي از اين كتاب والامقام نهايت بهره را برده‌اند. صنعت التفات يكي از متداول‌ترين صنايع ادبي مورد كاربرد در زبان عربي و فارسي است كه از ديرباز مورد استفاده سخنوران و نويسندگان بوده است. بلاغيون، نحويين، نقاد و مفسرين هر يك تعاريفي از التفات ارائه داده‌اند كه در طول زمان اين تعاريف دستخوش تغييراتي شده است. لذا نوع نگرش بلاغيون جديد با بلاغيون قديم نسبت به اين صنعت ادبي متفاوت است. اين پژوهش برآن است تا با روش توصيفي- تحليلي ضمن بررسي كاربست صنعت التفات و انواع آن در سوره أنبياء به بررسي تفاوت نگاه بلاغيون در زمان-هاي مختلف به اين آرايه ادبي و نيز تفاوت ميزان مصاديق اين صنعت در سوره انبياء در جزء هفدهم قرآن كريم بپردازد.