بررسي راهكارهاي مديريتي جهت رفع چالش‌هاي بين تامين آب كشاورزي و حقابۀ زيست محيطي تالاب در شرايط مختلف آب و هوايي (مطالعه موردي: حوضۀ آبريز تالاب اميركلايه)

در اين پژوهش نياز آبي زيست‏محيطي تالاب اميركلايه در سه سناريوي خشكسالي، نرمال و ترسالي با هدف‏ رسيدن به شرايط حداقل، قابل قبول و مطلوب برآورد شد. براي انجام اين كار، ابتدا تعيين طبقات خشكسالي در سال‏هاي مختلف براساس شاخص SPI محاسبه شد. در مرحلۀ بعد، مقادير كمبود آب تالاب با شبيه‏سازي دورۀ آماري بلندمدت معادلۀ بيلان، منابع آب در دسترس و تطبيق آن با شرايط اكولوژيكي هدف‌گذاري شده، در جهت تأمين نياز آبي تالاب اميركلايه در سناريوهاي مختلف به‏ دست آمد. نتايج نشان داد در شش‏ماهۀ اول سال آبي و در شرايط خشكسالي با تأمين حدود 0.62 ميليون مترمكعب كمبود آب، نياز آبي براي شرايط اكولوژيكي حداقل تأمين خواهد شد در صورتي كه در شرايط نرمال و ترسالي كمبود آبي وجود نخواهد داشت. در حالي كه در شش‏ماهۀ دوم سال آبي و در شرايط خشكسالي نرمال و ترسالي به‌ترتيب به مقدار 3.65، 3.54 و 2.68 ميليون مترمكعب، تيرماه به عنوان بحراني‏ترين ماه، تالاب با كمبود آب مواجه است. با بررسي آبدهي نهر سيدعلي اكبري نتيجه شد كه فقط در شش‏ماهۀ اول سال آبي مي‏توان از اين منبع براي تأمين آب تالاب استفاده كرد. حجم آب قابل برداشت از اين نهر حدود 4.7 ميليون مترمكعب برآورد شد. همچنين، در شرايط نرمال و ترسالي نيز مي‏توان با افزايش ظرفيت ذخيرۀ مخزن تالاب مقدار 1.5 ميليون مترمكعب آب را ذخيره كرد و از طريق افزايش راندمان حدود 0.55 ميليون مترمكعب در مصرف آب صرفه‏جويي كرد.