مديريت پايدار منابع آب با استفاده از ارائۀ طرح بازچرخاني رواناب شهري با هدف آبياري فضاي سبز (مطالعۀ موردي كانال الهيه منطقۀ 3 تهران)

تخريب اكوسيستم‏هاي آبي، افت كيفيت آب شهري و كمبود آب موجب شد تا كشورها به استفاده از منابع آبي نامتعارف روي آوردند. در حال حاضر، منابع آب شهرهاي پرجمعيت مانند تهران بر اثر مصرف و برداشت بيش از حد با كاهش شديد مواجه شده است. در اين تحقيق، كانال آب الهيه منطقۀ 3 تهران به عنوان مطالعۀ موردي براي بررسي طرح بازچرخاني و استفادۀ مجدد از آب كانال انتخاب شد. تحقيق حاضر به بررسي فرايند برداشت، تصفيه و سپس استفادۀ مجدد آب كانال شهري با هدف آبياري بخشي از فضاي سبز منطقۀ 3 تهران پرداخته است. داده‏هاي مورد استفاده در اين تحقيق به روش مشاهدۀ ميداني برداشت شده و تجزيه‌و‌تحليل‏ها در يكي از آزمايشگاه‏هاي معتمد محيط زيست انجام شده است. برخي از مهم‌ترين نتايج كيفيت آب به صورت زير است: بيشترين احتمال آماري كلي‏فرم گوارشي 1100 در 100 ميلي‏ليتر بوده، اين مقدار نشان‌دهندۀ آلودگي ميكروبي است. وجود نمك‏هاي سديمي موجب كاهش نفوذپذيري آب در خاك مي‏شود و عامل بازداندۀ رشد گياهان است، ميانگين ميزان سديم آب اين كانال، 34 ميلي‏گرم بر ليتر بوده كه از حد آستانه تجاوز كرده است. ميانگين مقدار BOD5 و COD به‌ترتيب 38 و 72 ميلي‏گرم بر ليتر بوده است كه از نظر استاندارد EPA اين مقادير بيشتر از حد مجاز است. همچنين، نتايج آزمايش فلزات سنگين نشان داد بور با ميانگين 52 ppb از حد آستانه تجاوز كرده است و محدوديت شديد در آبياري ايجاد مي‏كند. در نهايت، نتايج آزمايش نمونه‏هاي آب كانال، نشان داد ‌با انجام مراحل مختلف تصفيه از جمله تصفيۀ فيزيكي، پيشرفته و گندزدايي، اين آب جهت استفادۀ مجدد آماده‏سازي مي‏شود. همچنين، نتايج اين مطالعه نشان داد استفاده از آب كانال الهيه براي آبياري فضاي سبز موجب كاهش فشار بر سفرۀ آب زيرزميني مي‏شود، چرا كه در حال حاضر 560 مترمكعب در روز از چاه فخار برداشت مي‏شود كه در صورت جايگزين كردن آب كانال الهيه اين مقدار در سفرۀ آب زيرزميني به صورت ذخيره باقي خواهد ماند.