شناسايي و تبيين مؤلفه هاي زمينه اي موثر بر ايجاد دانشگاه كارآفرين (با رويكرد فراتركيب )

هدف از پژوهش حاضر بررسي و تبيين پارامترهاي توسعه دانشگاه كارآفرين در بعد آمادگي هاي زمينه اي است كه از روش فراتركيب به عنوان يك روش مناسب براي دستيابي به تركيب جامعي از پارامترها بر اساس ترجمان كيفي مطالعات مورد نظر استفاده شده است. بدين منظور پس از مطالعات اوليه كتابخانه اي از 628 پژوهش انجام شده و انتخاب 123 پژوهش منتخب طي سال هاي 1998 تا 2021 نسبت به بررسي و بيان مولفه هايي كه مي توانست زمينه ساز تحقق دانشگاه كارآفرين گردد؛ تحت عنوان آمادگي هاي زمينه اي اقدام شد. نتيجه حاصل، شناسايي 7 مؤلفه: ساختار كارافرينانه، فرهنگ كارآفرينانه، الگوهاي نقش و مكانيزم هاي حمايتي، انگيزشي، شبكه سازي، توسعه كارآفريني در آموزش و يادگيري(آموزش كارآفرينانه )، بين المللي سازي و استقرار سيستم ارزيابي و توسعه بود كه ابعاد آن در پژوهش هاي مختلف مورد بررسي قرار گرفت و بر اساس آزمون شانون اولويت بندي شد. بررسي نتايج حاصل نشان مي دهد مفاهيم آموزش كارآفريني و توسعه نيروي انساني‌ تعامل دانشگاه، صنعت، كسب‌وكار و دولت ‌ برنامه‌ها ي حمايتي دانشگاه‌ يكپارچه‌سازي فرهنگي ‌ توسعه روحيه و نگرش كارآفرينانه ‌ ساختار منعطف و ارگانيك ‌ ايجاد شبكه‌هاي فردي و سازماني و مؤلفه هاي الگوهاي نقش و مكانيزم هاي حمايتي – انگيزشي ، توسعه كارآفريني در آموزش و يادگيري و فرهنگ كارآفرينانه از اولويت بالايي برخوردار بوده است. اين پژوهش با مطالعه عميق و نظامند ادبيات مربوط، مبناي ارزشمندي را براي دستيابي به راه هاي تحقق دانشگاه كارآفرين و مسير تحقيقاتي آينده فراهم مي كند.