مطالعه ويژگي‌هاي هيدروژئوشيميائي آب زيرزميني آبخوان دشت لردگان، استان چهارمحال و بختياري، زون زاگرس چين خورده

آبخوان دشت لردگان در جنوب استان چهارمحال و بختياري، در زون ساختاري زاگرس چين خورده و در زير پهنه زون سميرم واقع شده است. از نظر زمين ساختاري در اين پهنه چين‌ها با روندNW SE تاقديس‌ها و ناوديس‌هاي منظمي را تشكيل مي دهد. شواهد دال بر عملكرد گسل دنا در پايان نئوژن و قرار گرفتن سنگهاي پالئوزوئيك پائين بر روي كنگلومراي بختياري و بريده شدن نهشته‌هاي آبرفتي كهن توسط آبرفت‌هاي كواترنر جوان شده است. آبخوان لردگان يك آبخوان آبرفتي آزاد با مساحتي بالغ بر 67.2 كيلومترمربع با حداكثر عمق در بخشهاي جنوبي و كمترين عمق در بخشهاي مركزي مي باشد كه درون سازندهاي آهكي آسماري واقع شده و از درون سازنهاي كنگلومراي عبور كرده و با سازندهاي تبخيري مجاورت دارد. داده‌هاي ژئوفيزيك دال بر تغييرات عمق آبخوان از 22 تا 85 متر مي‌باشد. در اين پژوهش از داده‌هاي دوره 10 ساله به همراه برداشت نمونه در طي دوره تر و خشك سالهاي 1397 1398 از 10 حلقه چاه استفاده شده است. داده‌هاي هيدروگرافي دال بر افت 0.49 متري و كاهش حجم 0.66 ميليون متر مكعبي حجم آبخوان مي باشد. داده‌هاي هيدروژئوشيميايي دال بر كيفيت خوب آبهاي زيرزميني آبخوان جهت شرب و رده C2S1 جهت مصارف كشاورزي مي‌باشد. در نمودار پايپر تيپ آب در محدوده بيكربنات منيزيمي قرار مي‌گيرد. همچنين كموگراف آبخوان لردگان دال بر افزايش ميزان شوري آب به مرور زمان مي‌باشد. ليتولوژي منطقه، قابليت انحلال كانيها و سنگهاي منطقه، وضعيت تكتونيك، و خشكسالي سالهاي اخير از عوامل موثر در كاهش كيفيت آب آبخوان دشت لردگان به شمار مي روند.