شناسايي جوامع ماكروبنتيك و وضعيت شاخص‌هاي BMWP و HFBI براي ارزيابي كيفي رودخانه مارون

ارزيابي كيفي منابع آبي با استفاده از شاخص هاي زيستي از روش هايي است كه در چند دهه ي اخير، بسيار مورد توجه محققين قرار گرفته است. اين مطالعه با هدف بررسي كيفي آب رودخانه مارون با استفاده از تغييرات زماني و مكاني بزرگ بي‌مهرگان كفزي به انجام رسيده است. بدين منظور در6 ايستگاه تعيين شده در رودخانه مارون از نيمه‌ي دوم مرداد ماه تا نيمه‌ي دوم آبان ماه 1391 از بي‌مهرگان كفزي طي دو فصل و در هرفصل از 6 ايستگاه با 4 تكرار نمونه‌برداري انجام شد. نتايج حاصل از بررسي ماكروبنتوزها نشان داد كه بيشترين فراواني ماكروبنتوزها در در كل دوره‌ي مطالعاتي مربوط به كم تاران با 1504 عدد در متر مربع و كمترين آن مربوط به زالوها با 59عدد در متر مربع بود. در مجموع بيشترين فراواني ماكروبنتوزها در دو فصل مطالعاتي مربوط به ايستگاه مسيل آب خروار و كمترين آن مربوط به ايستگاه شهرك فجر بوده است. در اين تحقيق در مجموع، 3 شاخه از ماكروبنتوزها كه شامل 4 رده، 6 راسته و 8 خانواده بودند، جداسازي، شناسايي و شمارش شدند. بيشتر ين ميزان شاخص BMWPبا ميانگين (0.81±5.06) در فصل پاييز و كمترين ميزان آن با ميانگين(1.24±4.33) در فصل تابستان به ثبت رسيد. براساس شاخص BMWP ، كيفيت آب محدوده مورد نظر در هر دو فصل تابستان و پاييز در طبقه كيفي بسيار ضعيف ثبت شد. بر اساس شاخص BMWP كيفيت آب تمامي ايستگاه‌هاي مورد مطالعه در هر دو فصل تابستان و پاييز در طبقه كيفي بسيار ضعيف طبقه‌بندي شدند. بيشترين ميزان شاخص هيلسنهوف با ميانگين(0.064±7.98) در فصل تابستان و كمترين ميزان آن با ميانگين(0.18±7.70) در فصل پاييز به ثبت رسيد. شاخص HFBI (محدوده‌ي مورد مطالعه را در فصل تابستان در طبقه كيفي بسيار ضعيف و در فصل پاييز در دو طبقه‌ي كيفي بسيار ضعيف و ضعيف طبقه‌بندي كرد. در نهايت نتيجه‌گيري مي‌شود كه نتايج شاخص‌هاي زيستيBMWP و HFBI تقريباً مشابه بوده و كيفيت اكولوژيكي ايستگاه‌هاي مورد مطالعه را در طبقات بسيار مشابه ارزيابي مي‌نمايد.