بررسي و تحليل عوامل مؤثر بر توسعه گردشگري غذا در خيابان انوشه شهر اهواز

تمايل به سفر و تجربه طعم منحصربه‌فرد و واقعي غذاهاي بومي به يكي از بزرگ‌ترين پارادايم‌هاي صنعت گردشگري تبديل‌شده است. به همين منظور پژوهش حاضر باهدف بررسي و تحليل عوامل مؤثر بر توسعه گردشگري غذا در خيابان انوشه شهر اهواز صورت گرفته است. اين پژوهش به لحاظ هدف، كاربردي- نظري و به لحاظ ماهيت و روش، توصيفي- تحليلي و پيمايشي است. نتايج پژوهش بر اساس ضريب پيرسون نشان داد كه بين عوامل محيطي ـ فيزيكي، عوامل تبليغاتي ـ بازاريابي، عوامل شخصيتي، عوامل نگرشي و انگيزشي و عوامل فرهنگي با توسعه گردشگري غذا در اين خيابان رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. همچنين نتايج حاصل از تحليل رگرسيون چندگانه نشان داد كه تقريباً ۴۴ درصد از واريانس توسعه گردشگري غذا توسط عوامل محيطي ـ فيزيكي و عوامل فرهنگي تبيين مي‌شود. همچنين، با توجه به مقادير بتا، به ترتيب عوامل فرهنگي (0.43 Beta =) و محيطي ـ فيزيكي (0.21 Beta =) قوي‌ترين متغيرها براي پيش‌بيني توسعه گردشگري غذا در خيابان انوشه اهواز هستند. نتايج حاصل از آزمون تحليل مسير نشان داد كه متغيرهاي مستقل پـژوهش در حـد بـالايي تـوان تبيـين واريـانس متغيـر توسعه گردشگري غذا را دارند و با مدنظر قـرار دادن ضـرايب تأثير مربوط به متغيرهاي مستقل پژوهش مي‌توان گفت اثر متغيرهاي عوامل محيطي ـ فيزيكي و عوامل فرهنگي به‌صورت مستقيم و در حد متوسط به بالا برآورد مي‌شود. نتايج حاصل از آزمون فريدمن نيز نشان داد كه بين حداقل دو متغير مستقل ازنظر ميزان تأثير بر توسعه گردشگري غذا در خيابان انوشه تفاوت معني‌داري وجود دارد؛ بيشترين ميزان تأثير مربوط به عوامل فرهنگي و كمترين ميزان تأثير مربوط به عوامل شخصيتي است