راهبردهاي ارتقاء ظرفيت گردشگري شهرهاي ساحلي مطالعه موردي: شهر بوشهر

شهرهاي ساحلي به سبب هم‌جواري با دريا و ظرفيت‌هايي كه از اين منظر كسب مي‌نمايند، همواره به‌عنوان يكي از مقاصد اصلي گردشگري مطرح بوده‌اند. بااين‌وجود، بسياري از اين شهرها به‌ويژه در ايران، در بالفعل نمودن استعدادهاي خود توفيق چنداني نداشته‌اند. همين مسئله سبب گرديد پژوهش حاضر براي دستيابي به راهبردهاي ارتقاء ظرفيت گردشگري شهرهاي ساحلي به تحليل رضايتمندي گردشگران بپردازد. روش پژوهش، تحليلي توصيفي و مبتني بر مطالعات اسنادي و پيمايش ميداني است. شاخص‌هاي تحليل رضايتمندي گردشگران از منابع داخلي و خارجي استخراج‌شده و با ابزار پرسشنامه از گردشگران حاضر در شهر بوشهر در بازه زماني پاييز سال 1399 مورد پرسش قرارگرفته است. در ادامه، داده‌هاي پرسشنامه‌ها در نرم‌افزار SPSS واردشده و با مدل‌هاي تحليل عاملي اكتشافي و رگرسيون چندمتغيره خطي مورد تحليل قرارگرفته‌اند. يافته‌ها نشان مي‌دهد كه 40 شاخص موردبررسي در پژوهش حاضر در قالب 9 عامل دسته‌بندي مي‌شوند كه از ميان آن‌ها 6 عامل «مطبوعيت محيط شهر»، «خدمات اسكان و تغذيه»، «دسترسي به جاذبه‌ها»، «تنوع جاذبه‌ها»، «جذابيت محيط شهر» و «تجربه خوشايند حضور در شهر» با سطح معناداري بالاي 95 درصد بر سطح رضايتمندي گردشگران نقش كليدي داشته‌اند. همچنين در خصوص شهر بوشهر از ميان 40 شاخص موردبررسي، شاخص‌هاي «در دسترس بودن و كيفيت سرويس‌هاي بهداشتي در سطح شهر و اماكن گردشگري»، «امكان مشاهده تنوع گونه‌هاي آبزيان، مرجان‌هاي دريايي و ... براي گردشگران» و «امكانات و خدمات تفريحي [آبي] مخصوص بانوان و كودكان» كمترين ميزان رضايتمندي و در مقابل شاخص‌هاي «نحوه برخورد و مهمان‌نوازي مردم»، «سطح امنيت و ايمني براي گردشگران به‌ويژه زنان و كودكان» و «سهولت دسترسي به ساحل و لبه آب» بيشترين ميزان رضايتمندي را در ميان گردشگران كسب نموده‌اند. لذا در پايان مقاله، از برآيند ارزيابي شاخص‌ها و عوامل همراه با نارضايتي، اقدام به تدوين راهبردهاي پيشنهادي براي ارتقاي گردشگري شهر بوشهر شده است.