نقش گردشگري فرهنگي در احياارزش‌هاي اجتماعي-فرهنگي بازار تاريخي تبريز

مجموعه‌هاي تاريخي شهرها به‌عنوان مكاني واجد ارزش‌هاي ميراث فرهنگي، نمود هويت، تاريخ، انديشه‌ها و نوع نگرش مردم در ادوار مختلف تاريخي مي‌باشند. ارزش‌هاي منسوب به آن‌ها مي‌توانند نقش عمده‌اي در جهت حفاظت و سرمايه‌گذاري در قالب گردشگري فرهنگي ايفا نمايند. ازاين‌روي مطالعه حاضر با هدف بررسي نقش گردشگري فرهنگي در احيا ارزش‌هاي اجتماعي - فرهنگي بازار تاريخي تبريز برآمده تا گام مؤثري در راستاي توسعه گردشگري فرهنگي در شهر تبريز بردارد. در جهت دستيابي به اين هدف با تكيه‌بر رويكرد كيفي و مطالعه منابع مكتوب پيرامون سه محور راهبردي «حفاظت ميراث معماري»، «نظام ارزشي ميراث معماري»، و «گردشگري فرهنگي»؛ و همين‌طور انجام مصاحبه‌اي نيمه ساختاريافته با 4 گروه آماري اعم از كسبه و اهالي بازار، جهانگردان داخلي و خارجي، ساكنان تبريز و متخصصان مسلط به موضوع، نظرات آن‌ها پيرامون ارزش‌هاي اجتماعي - فرهنگي بازار، آسيب‌شناسي ارزش‌ها و راهبردهاي احياي ارزش‌هاي آسيب‌ديده جمع‌آوري گرديد. يافته‌هاي حاصل از مطالعه كتابخانه‌اي و پرسشگري ميداني با اتكاء بر رويكرد توصيفي - تحليلي و روش كدگذاري و مقوله‌بندي در راستاي پاسخ‌گويي به سؤالات پژوهش موردبررسي و تحليل واقع شدند. نتايج به‌دست‌آمده مبين آن است كه با كاربست شيوه‌هاي حفاظتي مبتني بر ارزش از جانب جامعه منتخب، مي‌توان ضمن تضمين تداوم حيات و ايجاد زمينه‌هاي ماندگاري اثر، بستر جذب گردشگر و به‌تبع آن توسعه گردشگري فرهنگي را فراهم آورد. همچنين نتايج پژوهش گوياي آن است كه از بين عامل‌هاي موردنظر مربوط به اجتماعي عامل ساختار با ضريب مسير 0.467 داراي بيشترين تأثير است. از عامل‌هاي مربوط به فرهنگي عامل مذهب 0.455 داراي بيشترين ضريب مسير است.