توسعه فرهنگي ساكنين مرزي راهبردي جهت كنترل مرزها

ساكنين روستاهاي مرزي ازجمله بازيگران اوليه و اصلي مناطق مرزي با بازيگري و نقش‌آفريني محدود در كنترل مرزها هستند. با تحولات صورت گرفته در دهه‌هاي اخير به‌ويژه جهاني‌شدن و افزايش تحركات انسان‌ها و كالاها كنترل مرزهاي كشورها تا حد قابل‌توجهي سخت شده و هزينه‌هاي جاني و مالي تحميلي آن به حكومت‌ها تا حد قابل‌توجهي افزايش‌يافته است. ازآنجاكه امنيت، منافع و هويت ملي ارتباط تنگاتنگي با امنيت مرزها و مناطق مرزي و كنترل بهينه آن‌ها دارد، حكومت‌ها به صورت‌هاي مختلف تلاش مي‌كنند تا با در پيش‌گيري راهبردهايي زمينه بهبود كنترل مرزهاي خود را فراهم آورند. يكي از راهبردهاي پيش‌رو در اين زمينه توسعه فرهنگي ساكنين روستاهاي مرزي مي‌باشد. بر اين مبنا مقاله حاضر با روش توصيفي- تحليلي و بر پايه يافته‌هاي كتابخانه‌اي و ميداني سعي دارد به اين پرسش پاسخ دهد كه آيا بين توسعه فرهنگي ساكنين روستاهاي مرزي و بهبود كنترل مرزها رابطه وجود دارد؟ جهت پاسخ‌دهي به اين سؤال شاخص‌هاي توسعه فرهنگي ازنظريات و ديدگاه‌هاي مختلف استخراج‌شده و 30 شاخص مرتبط در نظر گرفته‌شده با استفاده از روش‌هاي تجزيه‌وتحليل آماري در محيط نرم‌افزار SPSS موردبررسي قرار گرفت. نتايج حاصل نشان‌دهنده آن است كه بين شاخص‌هاي توسعه فرهنگي و بهبود كنترل مرزها ارتباط معني‌داري وجود دارد. بر اين اساس به‌صورت كلي مي‌توان گفت راهبرد توسعه فرهنگي ساكنين روستاهاي مرزي جهت بهبود كنترل مرزها داراي كارايي لازم است و همچنين مي‌تواند زمينه كاهش هزينه‌هاي جاني و مالي در طول مرزها را نيز فراهم آورد. بر اين اساس اين راهبرد مورد تأييد قرارگرفته و پيشنهاد مي‌شود كه از سوي مسئولين جهت بهبود كنترل مرزهاي كشور مورداستفاده قرار گيرد.