شناسايي الگوي توسعه صنعت فين تك در ايران با رويكرد نظام نوآوري فناورانه

زمينه و هدف: با تغيير پارادايم سازوكار مالي و سيستم هاي پرداخت، اهميت نيل به سمت فين تك ها بيش از پيش براي موسسات مالي و بانك ها و دولت مشخص گرديده است بر اين اساس، در اين مطالعه الگوي شكل گيري و رشد نظام نوآوري فناورانه فين تك در ايران و شناسايي اجزاء تاثيرگذار بر فاز شكل گيري و توسعه آن ارائه شده است. روش شناسي: در اين پژوهش از روش كيفي و استراتژي پژوهش مطالعه موردي استفاده شد. براي گردآوري داده ها با روش گلوله برفي با 28 تن از فعالان اين حوزه در كشور مصاحبه شد و همچنين محتواي اسناد مرتبط بررسي شد. روايي و پايايي پژوهش با استفاده از تكنيك هاي اعتبار سنجي اندريس (2003) و تكنيك هاي پايايي پري و راوو (2003) تاييد شد. يافته ها: تحليل داده هاي پژوهش نشان داد كه طي يك دهه اخير، شكل گيري و توسعه نظام نوآوري فناورانه در حوزه فين تك در نتيجه شكل گيري عوامل ساختاري و نهادي صورت پذيرفته است. خاستگاه شكل گيري بازار در حوزه فين تك از استارت آپ هاي فردي و در پاسخ به نيازهاي نوظهور گوشه هاي خالي بازارهاي مالي كسب و كار به مشتري نهايي و كسب و كار به كسب و كارها بوده است. در فاز بعدي، كارآفريني و سرمايه گذاري سازمان هاي بزرگ و بانك ها، تعاملات و نهايتا كارآفريني هاي دانشگاهي در توسعه اين حوزه موثر بوده اند. نتيجه گيري: با توجه به اينكه در مسير توسعه فين تك استفاده از امكانات فني و مالي بانك ها و موسسات مالي نقش بسيار پررنگي داشته اند، تدوين بست هاي حمايتي جهت ورود هر چه بيشتر اين مراكز به حوزه فين تك و همچنين معافيت هاي متناسب بايد مورد توجه سياستگذاران قرار گيرد.