ارائه مدل توسعه ورزش پاك در ايران

زمينه و هدف: با توجه به اهميت ورزش پاك، نياز است تا برنامه ريزي هاي مناسبي در جهت توسعه آن در كشور ايران به انجام رسد. از اين رو هدف اين پژوهش تدوين چارچوب ارائه‌ مدل توسعه‌ ورزش پاك در ايران  با رويكرد طرح هاي تركيبي مي باشد. روش بررسي: روش پژوهش تركيبي اكتشافي دو مرحله اي از نوع ابزارسازي است. روش پژوهش كيفي، مطالعه‌ موردي كيفي و مشاركت كنندگان بالقوه شامل17 نفر از متخصصان عضو هيئت علمي بودند. ابزار پژوهش مصاحبه‌ نيمه ساختارمند بود. در بخش كمي روش پژوهش توصيفي- پيمايشي است. جامعه‌ آماري اين پژوهش شامل رئيس، نائب رئيس و دبير فدراسيون هاي ورزشي بودند كه تعداد آنان با توجه به تعداد 51 فدراسيون فعال در كشور، 153 نفر بودند. با توجه به جدول مورگان، تعداد 113 نفر بر اساس روش نمونه گيري دردسترس به عنوان نمونه‌ پژوهش مشخص گرديدند. براي تجزيه و تحليل داده ها از آمار توصيفي و مدل معادلات ساختاري براي بررسي برازش مدل پژوهش استفاده گرديد. يافته ها: نتايج پژوهش نشان داد كه مقدار تي مربوطه هر عامل تأثير معناداري را دارد و تمامي چارچوب مدل توسعه‌ ورزش پاك در ايران  مورد تأييد قرار گرفت. همچنين نتايج پژوهش حاضر نشان داد كه ارائه‌ مدل توسعه‌ ورزش پاك در ايران شامل شرايط علي، شرايط زمينه اي، شرايط مداخله اي، پيامدها، راهبردها مي باشد. همچنين نتايج پژوهش حاضر نشان داد كه مدل پژوهش از برازش مناسبي برخوردار مي باشد. بحث و نتيجه گيري: بنابراين نتيجه گيري مي شود كه كميته ملي المپيك و وزارت ورزش علاوه بر افزايش ميزان بودجه و اعتبارات جاري و تجهيزاتي در ورزش نسبت تخصيص و واگذاري رديف بودجه و اعتبارات به صورت مستقل به فدراسيون پزشكي ورزشي تا مطابق استانداردهاي موجود به توسعه و گسترش ورزش پاك در كشور پرداخته شود. همچنين براي ايجاد بانك اطلاعاتي در فدراسيون هاي ورزشي به منظور ساماندهي و به كارگيري متخصصان حوزه هاي مختلف ورزشي اعم از كارشناسان، مربيان، داوران و ورزشكاران در ترويج ورزش پاك صورت گيرد.