كاربرد نمودار نرمال شده تجمعي انحراف گاما در شناسايي و انطباق سطوح كليدي سكانسي، مطالعه موردي از سازند سروك در يكي از ميادين هيدروكربني زاگرس

شناسايي سطوح كليدي سكانسي، از بخش هاي مهم در ارزيابي زمين‌شناسي مخازن هيدروكربني است. سازند سروك با سن آلبين بالايي-تورونين زيرين، سنگ مخزن مهمي در ناحيه دشت آبادان در جنوب غرب ايران محسوب مي‌شوند. در اين مطالعه كارايي نمودار نرمال شده تجمعي انحراف گاما (NCGDC) در شناسايي و تفكيك سكانس ها و انطباق آنها در شش چاه كليدي در يكي از ميادين بزرگ نفتي ناحيه دشت آبادان بررسي شده است. به اين منظور، سطوح كليدي سكانسي تفكيك شده بر اساس توصيف مغزه ها و پتروگرافي مقاطع نازك ميكروسكوپي، با نتايج تفسير نمودارNCGDC مقايسه شده است. از ديدگاه چينه نگاري سكانسي و با توجه به نتايج مطالعات زمين شناسي، چهار سكانس رده سوم در سازند سروك شناسايي و توصيف شده است. برخي از مرزهاي سكانسي، به‌عنوان ناپيوستگي هاي مهم توسط شواهد كارستي شدن، برشي شدن و توسعه خاك قديمه مشخص مي شوند. به‌صورت كلي، سطوح مثبت همراه با سطوح حداكثر غرقابي و سطوح منفي بر مرز هاي سكانسي منطبق است. مقايسه نتايج نشان مي دهد، روشNCGDC مي تواند به‌صورت كارآمد در شناسايي و انطباق سكانس ها در محدوده يك ميدان هيدروكربني در مخازن مختلف كربناته و ماسه سنگي به‌كاربرده شود.