عنوان مقاله :
الگوي تشكيل كانسار مس دوچيله، شرق ميامي؛ بر پايه شواهد زمينشناسي، كانيشناسي و ژئوشيميايي
پديد آورندگان :
رمضاني اومالي ، رمضان دانشگاه شاهرود - دانشكده علوم زمين , مهدوي ، امير دانشگاه بيرجند - گروه زمينشناسي
كليدواژه :
بالاآمدگي , تيپ ميشيگان , دوچيله , كوهزايي , ميامي
چكيده فارسي :
كانسار مس دوچيله در 72 كيلومتري شرق شاهرود، 15 كيلومتري شرق شهر ميامي و در كمربند آتشفشاني شمال ايران مركزي واقع شده است. توالي چينه شناسي پهنه دربرگيرنده كانه زايي، حجم قابل توجهي از نهشتههاي آتشفشاني و آتشفشاني رسوبي ائوسن ميباشد و توسط نهشته هاي نئوژن و كواترنر بهطور محلي پوشيده مي شود. كانه زايي در امتداد گسل و شكستگي هاي با روند غالب NW-SE در داخل سنگهاي بازالتي به صورت رگه رگچه اي و پركننده فضاي خالي رخ داده است. كاني هاي اصلي تشكيل دهنده كانسنگ شامل كانيهاي اوليه مس خالص و هماتيت و كانيهاي ثانويه كوپريت، مالاكيت، گوتيت و هماتيت و كانيهاي باطله شامل كلسيت، زئوليت و آنالسيم مي باشد. دﮔﺮﺳﺎﻧﯽﻫﺎي موجود در ﺳﻨﮓ ﻣﯿﺰﺑﺎن ﺷـﺎﻣﻞ كلريتي، ﮐﺮﺑﻨﺎﺗﯽ و زئوليتي ميباشد. بررسي ژئوشيميايي نشان ميدهد، بيشترين ميزان مس و نقره در كانسار دوچيله به ترتيب برابر 1/9 درصد و چهار گرم در تن ميباشد. براساس پژوهشهاي صحرايي، كانيشناسي و دگرساني، كانيسازي مس در ناحيه دوچيله، در طي دياژنز و دگرگوني تدفيني و همگي در طي مرحله كوهزايي و چين خوردگي، در اثر ورود سيالات داغ كانهساز در امتداد شكستگي هاي عمود بر روند محوري چين ها رخ داده است. كانسار مس دوچيله از ﻧﻈﺮ ﻣﺤﯿﻂ زﻣﯿﻦﺳﺎﺧﺘﯽ تشكيل، ﺳﻨﮓ ميزبان، بافت و ساخت، ﮐﺎﻧﯽﺷﻨﺎﺳﯽ، دﮔﺮﺳﺎﻧﯽ، كنترل كننده هاي كانه زايي و ﻣﺤﺘﻮاي ﻓﻠﺰي، بيشترين شباهت را با ﮐﺎﻧﺴﺎرﻫﺎي ﻣﺲ بازالتي يا تيپ ميشيگان نشان ميدهد.
عنوان نشريه :
زمين شناسي ايران
عنوان نشريه :
زمين شناسي ايران