اثر شوري و كاربرد اسيد هيوميك، نانواكسيدها بر فتوسنتز جاري و انتقال ماده خشك گندم

به منظور بررسي اثر اسيد هيوميك، نانوذرات آهن و سيليكون بر سهم فرآيند انتقال مجدد و فتوسنتز جاري در عملكرد گندم در شرايط شوري، آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك كامل تصادفي با سه تكرار در گلخانه پژوهشي دانشگاه محقق اردبيلي در سال 1400 انجام شد. عوامل آزمايشي شامل سطوح شوري (عدم استفاده از شوري به عنوان شاهد، شوري 35 و 70 ميلي مولار توسط NaCl)، محلول پاشي نانوذرات در چهار سطح (عدم محلول پاشي به عنوان شاهد، محلول پاشي 0.8 گرم در ليتر نانو اكسيد آهن، محلول‌پاشي 40 ميليگرم در ليتر نانوذرات سيليكون و كاربرد هم زمان 0.8 گرم در ليتر نانواكسيد آهن و 40 ميليگرم در ليتر نانو سيليكون) و محلولپاشي اسيد هيوميك (محلول پاشي با آب بهعنوان شاهد و محلول پاشي سه گرم در ليتر) بودند. نتايج نشان داد كاربرد هم زمان اسيد هيوميك و محلول پاشي 40 ميلي گرم نانواكسيد آهن و سيليكون در شرايط عدم اعمال شوري، انتقال ماده خشك از ساقه (31.70 درصد) و اندام هوايي (22.17 درصد) را كاهش و فتوسنتز جاري، سهم فتوسنتز جاري در عملكرد دانه، شاخص سطح برگ، حجم و وزن ريشه، بيوماس كل و عملكرد تك بوته (به‌ترتيب 76.20، 26.14، 61.02، 64.70، 46.68، 68.06 ، 46.97 درصد) را نسبت به شرايط عدم كاربرد محلول پاشي اسيد هيوميك و نانواكسيد آهن و سيليكون تحت شرايط شوري 70 ميلي مولار خاك افزايش داد. به نظر مي رسد محلول پاشي اسيد هيوميك و نانواكسيد آهن و سيليكون مي تواند با بهبود فتوسنتز جاري، سرعت فتوسنتز جاري، شاخص سطح برگ، حجم و وزن ريشه و بيوماس كل عملكرد دانه گندم تحت شرايط شوري خاك را افزايش دهد.