توليد و كاربرد موشك هاي بالستيك در حقوق بين الملل و دكترين دفاعي جمهوري اسلامي ايران

امروزه موشك هاي بالستيك به عنوان يك توانمندي حساس و استراتژيك، علاوه بر نقش برتري دهنده آن در جنگ گرم، در زمان صلح و جنگ سرد نيز نقشي اساسي داشته و عاملي تعيين كننده در بازدارندگي دفاعي محسوب مي شوند. پژوهش حاضر با روش مطالعات كتابخانه اي، جستاري تحليلي براي پاسخ دادن به اين پرسش بنيادين است كه واكنش حقوق بين الملل از ديدگاه اصول و اسناد بين المللي موجود نسبت به اين سلاح راهبردي چيست؟ و با ملاحظه اصول و اسناد بين المللي موجود، واكنش حقوق بين الملل نسبت به اين سلاح راهبردي را تحليل نموده است. به استثناي موارد خاص، توليد و كاربرد اين سلاح از منظر حقوق بين الملل ممنوع نيست و همه دولتها از جمله جمهوري اسلامي ايران حق برخورداري از اين سلاح را به منظور تأمين امنيت و دفاع مشروع خويش دارند. با بررسي و تحليل دكترين امنيتي و دفاعي جمهوري اسلامي ايران و نيز وضعيت كشورهاي رقيب و دشمن، اين حقيقت بدست مي آيدكه برنامه موشكي ايران جنبه بازدارندگي و دفاعي دارد و با لحاظ انواع تحريم هاي تسليحاتي و فشارهاي سياسي اقتصادي قدرت هاي جهاني گريز ناپذير بوده و در تعارض با تعهدات بين المللي در اين حوزه نيست.