تاثير عوامل اجتماعي و اقتصادي بر مفهوم حقوقي بزه ديده گي دانش آموزان در نهاد فرهنگي آموزش و پرورش در ايام شيوع ويروس كوويد- 19

بزه ديدگي دانش آموزان يكي از مسائل مهم جامعه ايران است. هدف پژوهش حاضر بررسي بزه ديدگي دانش آموزان در ايام شيوع ويروس كوويد-19 و عوامل اجتماعي و اقتصادي موثر بر آن دركلان شهر اهواز است. پژوهش حاضر از نوع پيمايشي و با كمك تحليل معادلات ساختاري  و رگرسيون چند گانه از طريق نرم افزار هاي pls-smart3 و spss25 انجام گرفته است. با استفاده از ابزار پرسشنامه، داده هاي لازم از طريق 384 نفر دانش آموز در نواحي 4 گانه آموزش و پرورش كلان شهر اهواز به روش خوشه بندي چند مرحله اي جمع آوري گرديد. تمام ابعاد متغير اجتماعي (اعتماد، همسالان، بعد خانوار، خشونت و طلاق عاطفي) در سطح 0.05 داراي رابطه معني دار و مثبت با متغير وابسته بزه ديده گي است. متعيرهايي جمعيت شناختي (سن، جنس، رشته تحصيلي و نوع مدرسه) با متغير بزه ديده گي در همين سطح داراي ارتباط معني دار هستند. ولي ارتباط ابعاد مربوط به متغير اقتصادي (شغل، تحصيلات و درآمد) بر متغير بزه ديده گي تاييد نشد. خروجي مدل و ضرايب رگرسيون استاندارد شده نشانگر ميزان تاثير متغير عوامل اجتماعي(0.997)، عوامل جمعيت شناختي(0.003) بر متغير بزه ديده گي است. همچنين مقدار ضريب تعيين (0.006-)، بيان كننده عدم تبيين واريانس عوامل اقتصادي بر «متغير بزه ديدگي دانش آموزان»است. تفاوت مقادير پيش بيني از واقعيت در هر سه متغير اجتماعي، اقتصادي و بزه ديدگي مطابق دستور العمل Q2-PREDICT مناسب ارزيابي گرديد.