مقايسه هوش هيجاني و توانايي‌شناختي در دانشجويان با پاسخ وانمود و عادي

پژوهش حاضر با هدف مقايسه‌ي هوش هيجاني و توانايي‌شناختي در دانشجويان با پاسخ وانمود و عادي انجام شد. روش تحقيق مورد استفاده در اين پژوهش عِلي- مقايسه‌اي بود. جامعه آماري20000نفر از دانشجويان دانشكده روان‌شناسي و علوم تربيتي مشغول به تحصيل در سال 1400-1399دانشگاه آزاد تهران جنوب بود. در اين پژوهش، نمونه‌اي به تعداد 295 نفر دانشجو به شيوه‌ي نمونه‌گيري در دسترس در دو گروه وانمود (149 نفر) و عادي (146 نفر)، پرسش‌نامه‌هاي هوش هيجاني شات و همكاران (1998)، توانايي‌شناختي نجاتي (1392) را تكميل كردند. داده‌ها با استفاده از روش تحليل واريانس چندمتغيره، مورد تحليل قرار گرفتند. با توجه به معناداري F در متغير هوش هيجاني (F=8.730 و p 0.05) و نيز معناداري مقدار F در متغير توانايي شناختي (F=10.773 و p 0.05) نتايج تحليل واريانس نشان داد كه هوش هيجاني و توانايي‌شناختي دانشجويان با پاسخ وانمود و عادي تفاوت‌ وجود دارد. ميانگين هوش هيجاني و توانايي‌شناختي در گروه وانمود، بالاتر از گروه عادي است (p 0.05)؛ بنابراين مي توان گفت در مقياس هاي خودگزارشي، به نظر مي رسد كه پاسخ‏دهندگان، قابليت وانمود را دارند و اين قابليت، رابطه‌ي مثبتي با توانايي‌شناختي و هوش هيجاني افراد دارد، از اين رو لازم است در گزينش افراد و استفاده از آزمون‌هاي شخصيتي، با توجه به توانايي‌شناختي افراد و هوش هيجاني افراد صورت گيرد.