بررسي اثربخشي درمان چندوجهي لازاروس بر عزت نفس و سازگاري كودكان با اختلال اضطراب جدايي

هدف از پژوهش حاضر بررسي اثربخشي درمان چند وجهي لازاروس بر عزت نفس و سازش يافتگي كودكان با اختلال اضطراب جدايي بود. روش پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري شامل تمامي كودكان با اختلال اضطراب جدايي مراجعه‌كننده به بيمارستان ابن سيناي مشهد در سال 1397 بودند كه به شيوه نمونه‌گيري در دسترس تعداد 16 نفر از آن‌ها انتخاب شد و سپس به شيوه ي تخصيص تصادفي افراد به دو گروه آزمايش و كنترل، هر گروه (8 نفر) گمارده شدند. آزمودني ها به پرسشنامه   هاي عزت نفس روزنبرگ (1965)، پرسشنامۀ اضطراب اسپنس (1997) و پرسشنامه سازش يافتگي دانش آموزان  سينها و سينگ (1993) پاسخ دادند، براي گروه آزمايش 8 جلسه 90 دقيقه اي درمان چند وجهي لازاروس اجرا شد درحالي‌ كه گروه كنترل در اين مدت مداخله‌اي دريافت نكردند. داده هاي پژوهش با استفاده از روش تحليل كوواريانس تك متغيره مورد تحليل قرار گرفتند. نتايج تحليل كوواريانس تك متغيره نشان داد، درمان چند وجهي لازاروس باعث افزايش عزت نفس و سازش يافتگي كودكان با اختلال اضطراب جدايي در گروه آزمايش در مقايسه با گروه كنترل ‌شده است.بر اين اساس مي توان نتيجه گرفت درمان چندوجهي لازاروس با تكيه بر 7 بعد مختلف و تاثيرگذاري بر آن، مي تواند روشي موثر در درمان اختلال اضطراب جدايي و بالا رفتن عزت نفس و سازش يافتگي در اين كودكان شود.