ادراك دانشجويان درباره‌ي ميزان يادگيري از طريق آموزش‌هاي مجازي در دوره‌ي همه‌گيري كوويد- 19 و مقايسه‌ي آن با آموزش‌هاي حضوري

ﺑﻪ اﺳﺘﻨﺎد ﮔﺰارش ﯾﻮﻧﺴﮑﻮ در ﺳﺎل 2020 از وﺿﻌﯿﺖ آﻣﻮزش و ﭘﺮورش ﮐﺸﻮرﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ دﻧﯿﺎ ﺑﻪواﺳﻄﻪ ﻫﻤﻪﮔﯿﺮي ﮐﻮوﯾﺪ-19، ﺑﯿﺶ از 195 ﮐﺸﻮر دﻧﯿﺎ ﻣﺠﺒﻮر ﺑﻪ ﺗﻮﻗﻒ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖﻫﺎي آﻣﻮزﺷﯽ ﺧﻮد در ﻣﻘﺎﻃﻊ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺷﺪهاﻧﺪ ﮐﻪ ﭼﯿﺰي ﻣﻌﺎدل 91 درﺻﺪ ﯾﺎ 1/6 ﻣﯿﻠﯿﺎرد داﻧﺶآﻣﻮز و داﻧﺸﺠﻮ اﺳﺖ. ﻫﺪف اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﺮرﺳﯽ ﻣﯿﺰان ﯾﺎدﮔﯿﺮي داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن از ﻃﺮﯾﻖ آﻣﻮزشﻫﺎي ﻣﺠﺎزي در دورهي ﻫﻤﻪﮔﯿﺮي ﮐﻮوﯾﺪ-19 و ﻣﻘﺎﯾﺴﻪي آن ﺑﺎ آﻣﻮزشﻫﺎي ﺣﻀﻮري ﺑﻮد. در اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ از روش ﭘﮋوﻫﺸﯽ ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ-ﻣﻘﻄﻌﯽ اﺳﺘﻔﺎدهﺷﺪه اﺳﺖ. ﺟﺎﻣﻌﻪي آﻣﺎري اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺷﺎﻣﻞ ﮐﻠﯿﻪ داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن ﺳﺎل دوّم ﺗﺎ ﺳﺎل آﺧﺮ داﻧﺸﮕﺎه ﺳﯿﺴﺘﺎن و ﺑﻠﻮﭼﺴﺘﺎن در ﺳﺎل 1400 ﺑﻪ ﺗﻌﺪاد ﺣﺪود 15000 ﻧﻔﺮ ﺑﻮده و ﺣﺠﻢ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺑﻪ اﺳﺘﻨﺎد ﺟﺪول ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺣﺠﻢ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﺳﯿﻨﮓ و ﻣﺎﺳﻮﮐﻮ ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺎ 376 داﻧﺸﺠﻮ (ﺑﻪ ﺗﻔﮑﯿﮏ 154 ﭘﺴﺮ و 222 دﺧﺘﺮ) ﺑﺮآورد ﺷﺪ. از روش ﻧﻤﻮﻧﻪﮔﯿﺮي ﻃﺒﻘﻪاي ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﺣﺠﻢ (ﺑﺮﺣﺴﺐ داﻧﺸﮑﺪه) و ﺗﺼﺎدﻓﯽ ﺳﺎده اﺳﺘﻔﺎدهﺷﺪه اﺳﺖ. ﺑﺮاي ﮔﺮدآوري دادهﻫﺎ از ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﻣﺤﻘﻖ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺑﺴﺘﻪ ﭘﺎﺳﺦ در ﻃﯿﻒ ﭘﻨﺞ ﮔﺰﯾﻨﻪ اﯾﯽ ﻟﯿﮑﺮت اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. ﺑﺮاي ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ آﻣﺎري دادهﻫﺎ از روشﻫﺎي آﻣﺎري ﻫﻤﭽﻮن ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ درﺻﺪﻫﺎ، ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦﻫﺎ، اﻧﺤﺮاف ﻣﻌﯿﺎر، آزﻣﻮن t ﻫﻤﺒﺴﺘﻪ و ﻣﺴﺘﻘﻞ، آزﻣﻮن ﺗﺤﻠﯿﻞ وارﯾﺎﻧﺲ و آزﻣﻮن ﺗﻌﻘﯿﺒﯽ ﺑﻮﻧﻔﺮوﻧﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﻣﯿﺰان اﺛﺮﺑﺨﺸﯽ دورﻫﺎي ﺣﻀﻮري در ﺣﻮزهي ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ در ﺣﺪ ﻧﺴﺒﺘﺎً ﺧﻮب (3/82±1/13)و در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ آﻣﻮزشﻫﺎي ﻣﺠﺎزي در ﺣﺪ ﻧﺴﺒﺘﺎً ﻣﺘﻮﺳﻂ (2/84±1/05) ﺑﻮده اﺳﺖ. ﻫﻤﯿﻦﻃﻮر ﻣﯿﺰان اﺛﺮﺑﺨﺸﯽ دورﻫﺎي ﺣﻀﻮري در ﺣﻮزهي ﻋﺎﻃﻔﯽ در ﺣﺪ ﻧﺴﺒﺘﺎً ﺧﻮب (3/64±1/13) و در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ آﻣﻮزشﻫﺎي ﻣﺠﺎزي در ﺣﺪ ﭘﺎﯾﯿﻦﺗﺮ از ﻣﺘﻮﺳﻂ (2/84±1/05) ﺑﻮده اﺳﺖ و درﻋﯿﻦﺣﺎل ﻣﯿﺰان اﺛﺮﺑﺨﺸﯽ دورﻫﺎي ﺣﻀﻮري در ﺣﻮزهي ﺗﻮاﻧﺸﯽ (ﻣﻬﺎرتﻫﺎي اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ-ارﺗﺒﺎﻃﯽ) در ﺣﺪ ﺧﻮب (3/80±1/09) و در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎ آﻣﻮزشﻫﺎي ﻣﺠﺎزي در ﺣﺪ ﭘﺎﯾﯿﻦﺗﺮ از ﻣﺘﻮﺳﻂ (2/71±1/12) ﺑﻮده اﺳﺖ. در ﻫﺮ ﺳﻪ ﺣﻮزه ﻣﻬﺎرتﻫﺎي ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ، ﻋﺎﻃﻔﯽ و ﺗﻮاﻧﺸﯽ، ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﺎداري در ﺳﻄﺢ 0/05 ﺑﯿﻦ دو روﯾﮑﺮد آﻣﻮزﺷﯽ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﺷﺪ. ﻣﯿﺰان ﻓﻌﺎﻟﯿﺖﻫﺎي درﺳﯽ داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن در ﻃﻮل آﻣﻮزشﻫﺎي ﻣﺠﺎزي در ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ آﻣﻮزشﻫﺎي ﺣﻀﻮري ﻧﺴﺒﺘﺎً ﮐﻤﺘﺮ ﺑﻮده اﺳﺖ. ﻧﻬﺎﯾﺘﺎً اﯾﻨﮑﻪ ﻣﯿﺰان رﺿﺎﯾﺖ داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن از ﮐﻼسﻫﺎي ﻣﺠﺎزي ﮐﻤﺘﺮ از ﺣﺪ ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺑﻮده اﺳﺖ.