پايداري هوازي سيلاژ‌ ذرت تلقيح شده با جدايه‌هاي جديد باكتري اسيد‌ لاكتيك جدا شده از منابع مختلف

پايداري هوازي از ويژگي‌هاي مهم در ارزيابي كيفيت سيلاژ ذرت است. هدف از مطالعه حاضر، انتخاب جدايه هاي باكتري‌ اسيد‌ لاكتيك جدا شده از منابع مختلف با قابليت بهبود ويژگي‌هاي تخميري و ارزيابي اثر تلقيح اين جدايه‌ها بر پايداري هوازي سيلاژ ذرت و جلوگيري از رشد ريزجانداران بيماري‌زا و فاسدكننده سيلاژ طي قرار گرفتن در معرض هوا بود. جدايه هاي باكتري‌ ‌اسيدلاكتيك جدا شده از منابع مختلف، براي ارزيابي توليد متابوليت‌ها، كاهش pH و فعاليت ضد‌ميكروبي در عصاره آبي به‌دست آمده از علوفه ذرت تلقيح شدند. 121 جدايه از منابع مختلف در آزمايشگاه جدا شد، تجزيه و تحليل توالي 16S ريبوزومي DNA، جدايه هاي نماينده براي تأييد حضور گروه هاي غالب استفاده شد. توالي جدايه‌هاي مختلف باكتري هاي لاكتيك اسيد، درجه شباهت بالايي به جدايه هاي نوع بانك ژن با شباهت 99 و 100 درصد نشان دادند. پنج جدايه باكتري‌هاي ‌اسيدلاكتيك كه بهترين نتايج را نشان دادند، به علوفه ذرت تلقيح و 105 روز در سيلوهاي آزمايشي سيلو شدند، سپس، طي هشت روز تحت آزمايش پايداري هوازي قرار گرفتند. نمونه‌هاي سيلاژ در صفر، چهار و هشت روز پس از قرار گرفتن در معرض هوا براي تعيين تغييرات در تركيبات شيميايي، فرآورده‌هاي تخمير و ارزيابي تغييرات ميكروبي براي تعيين فساد هوازي جمع‌آوري شدند. نتايج نشان داد، كه همه‌ سيلاژها داراي تخمير خوب با مقدار pH پايين (كمتر از80/3) و غلظت كم اتانول هستند. پايداري هوازي سيلاژ ذرت با بالا بودن اسيد ‌استيك و كاهش جمعيت مخمرها همراه بود. تمام جدايه‌ها باعث افزايش پايداري هوازي سيلاژ ذرت شدند. اين نتايج مزيت تلقيح ميكروبي را اثبات كرد. بهترين جدايه‌ي آزمايشي، لاكتوباسيلوس فرمنتوم بود، زيرا باعث pH پايدارتر و توليد بيشتر اسيد استيك، كاهش بالاتري از جمعيت مخمرها در سيلاژ ذرت تلقيح شده با اين جدايه‌ي باكتري شد و بدين ترتيب فساد هوازي كاهش يافت.