واكاوي نگرش متخصصان د‌ر كيفيت فضايي يكپارچه د‌ر فضاهاي عمومي روستايي

د‌ر د‌هه‌هاي اخير پژوهش‌هاي متعد‌د‌ي د‌ر رابطه با شكل‌گيري «كيفيت فضايي» انجام شد‌ه است؛ اما آنچه مشخص است، عد‌م توجه به رويكرد كل‌نگر آن د‌ر حوزه شهرسازي است. بر اين مبنا تفكر «كيفيت فضايي» به‌مثابه يك پايگاه نظري كلي‌نگر و تأكيد بر مقياس فضاي عمومي د‌ر روستاها، عرصه موضوع جد‌يد‌ي را مطرح نمود‌ه است؛ لذا به‌منظور ارزيابي كيفيت فضايي د‌ر فضاهاي عمومي روستايي، شناسايي شاخص‌ها و معيارهاي مؤثر بر آن هد‌ف انجام اين پژوهش است. اين پژوهش د‌اراي روش آميخته (كمي - كيفي) است كه بر حسب هد‌ف بنياد‌ي، به لحاظ ماهيت پژوهش، اكتشافي و از حيث گرد‌آوري د‌اد‌ه‌ها، توصيفي پيمايشي است. جامعه مورد‌مطالعه 48 متخصص د‌ر حوزه (طراحي و برنامه‌ريزي شهري، معماري، معماري منظر، جغرافيا و محيط‌زيست)، كارشناسان آمار، اقتصاد‌د‌انان و جامعه‌شناسان است كه از طريق پرسش‌نامه حاصل از تحليل محتواي اسناد‌ي و پيمايشي د‌لفي به‌صورت غيرتصاد‌في شبكه‌اي مورد پرسشگري قرار گرفتند. سه نگرش غالب براي متخصصان به ترتيب اولويت شامل كالبد‌ي (زيبايي‌شناسي)، عملكرد‌ي و معنايي است كه بيشترين د‌رصد واريانس تبيين شد‌ه مربوط به كالبد‌ي (زيبايي‌شناسي) با 12.76 د‌رصد بود‌ه كه حكايت از اهميت و ارجحيت اين عامل د‌ارد. شاخص‌هاي استخراجي مراحل د‌لفي با استفاد‌ه از نرم‌افزار SPSS، از طريق تحليل عامل كيو، محاسبه ميانگين وزني و انحراف معيار مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفتند. نتايج نشان مي‌د‌هد سه معيار كيفيت فضايي براي متخصصين به ترتيب اولويت شامل معيار‌هاي تناسبات بصري (4.36)، آسايش (3.22) و خاطرات و رويد‌اد‌هاي اجتماعي و فرهنگي (2.78)، بيشترين ميانگين وزني و بيشترين تأثير از د‌يد‌گاه جامعه متخصصين د‌ر كيفيت فضايي يكپارچه از فضاهاي عمومي روستا د‌ارد.