بررسي تطبيقي تأثير كفايت سرمايه بر كارايي بانكي در بانكداري بدون ربا و متعارف

در صنعت بانكداري عوامل متعددي وجود دارند كه بر روي كارايي شعب بانك‌ها و مؤسسات تأثير مي‌گذارند، شناسايي و تعيين آنها و ميزان تأثير و نوع ارتباط اين عوامل با موفقيت برخي شعب نسبت به ساير آنها مقوله‌اي مهم مي‌باشد. ازآنجاكه نسبت كفايت سرمايه ازجمله مهم‌ترين شاخص‌هاي كمّي براي ارزيابي عملكرد بانك‌ها و مؤسسات اعتباري است و دستيابي به حداقل نسبت كفايت سرمايه تعيين شده، به‌عنوان نشانه‌اي از موقعيت اعتباري بانك‌ها تلقي مي‌شود، هدف از اين تحقيق بررسي تطبيقي عوامل موثر بر كارايي بانك‌هاي اسلامي و متعارف با توجه به شاخص اثرگذاري كفايت سرمايه بر كارايي بانكي مي‌باشد. در اين مقاله اطلاعات 50 بانك در 8 كشور طي سال‌هاي 2000ـ2020 به‌عنوان نمونه آماري و با روش كوانتايل مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته است. نتايج نشان مي‌دهد در بانك متعارف با افزايش سطح كارايي، اثر كفايت سرمايه بر كارايي در كل افزايش يافته است. اما براي گروه اسلامي نتايج بيانگر نامتقارن بودن تأثير كفايت سرمايه بر كارايي بانكي است.