راهكارهاي ارتقاي تعامل و هم افزايي فعاليتها با موزه هاي ملي جهان با تاكيد بر گردشگري فرهنگي

گردشگري فرهنگي براي آشنايي ميراث هاي هنري و فرهنگي ، آداب و رسوم، بناهاي تاريخي با هدف هاي آموزشي، تحقيقاتي و پژوهشي صورت مي گيرد. هدف از تحقيق حاضر ارائه راهكارهاي ارتقاي تعامل و هم افزايي با موزه هاي ملي جهان با تاكيد بر گردشگري فرهنگي بود. روش تحقيق حاضر توصيفي-استنتاجي است. جامعه آماري تحقيق شامل صاحبنظران، كاركنان و كارشناسان موزه هاي ملي شهر تهران مي‌باشد. جهت شناسايي مولفه از ابزار مصاحبه با صاحبنظران استفاده شد و با روش نمونه گيري هدفمند 15 نفرر انتخاب شدند و در بخش كمي جهت نمونه گيري كاركنان و كارشناسان موزه هاي ملي شهر تهران از روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي استفاده شد. جهت تخمين تعداد نمونه كافي در اين پژوهش از فرمول تخمين نمونه كوكران استفاده مي‌شود. تعداد جامعه آماري تحقيق شامل 600 نفر از كاركنان و كارشناسان موزه هاي ملي شهر تهران تشكيل مي‌دهند. تعداد نمونه آماري تحقيق بر اساس فرمول كوكران شامل 234 نفر از كاركنان و كارشناسان موزه هاي ملي شهر تهران مي‌باشد. تعداد 234 پرسشنامه بين نمونه هاي آماري تحقيق توزيع شد كه از اين تعداد ميزان 229 پرسشنامه به صورت صحيح به دست محقق رسيدند. يافته هاي تحقيق نشان داد كه الگوي راهكارهاي ارتقاي تعامل و هم افزايي با موزه هاي ملي جهان داراي 5 مولفه اصلي است كه شامل 20 مفاهيم، آنها را پشتيباني مي‌كنند. راهكارهاي ساختاري و اداري، راهكارهاي مالي و اقتصادي، راهكارهاي حقوقي و قانوني، راهكارهاي بازرگاني و راهكارهاي راهبردي به عنوان راهكارهاي ارتقاي تعامل و هم افزايي با موزه هاي ملي جهان شناسايي شدند. براساس نتايج آزمون فريدمن مي توان گفت كه راهكارهاي مالي و اقتصادي داراي ميانگين رتبه بالاتري (4.45) نسبت به ساير راهكارها از لحاظ قابليت وقوع و تاثير گذاري مي باشد. نتيجه اصلي تحقيق اين است كه با اصلاح فرايندهاي ساختاري و اداري و اختصاص منابع مالي و مديريت راهبري موزه هاي ملي مي توان تعامل با موزه هاي ملي جهان افزايش داد و گردشگري فرهنگي را توسعه داد.