ويژگي‌ها و عناصر فضاهاي باز شهري به‌منظور جلب اعتماد مطالعه موردي: محله يوسف‌آباد شهر تهران

هرچه فضاي باز شهري به‌عنوان ظرف تعاملات شهري، شرايط مناسب‌تري را براي برقراري روابط اجتماعي مؤثر اعضاي خود فراهم آورد، امكان بيشتري براي رشد اجتماعي و برقراري اعتماد اجتماعي براي ساكنان آن جامعه متصور خواهد بود. اين پژوهش باهدف تحليل و تبيين اثر فضاهاي باز شهري بر تعاملات و اعتماد اجتماعي در محله يوسف‌آباد شهر تهران انجام‌شده است. روش پژوهش حاضر توصيفي-تحليلي بوده و تحليل عاملي به‌عنوان ابزاري براي سنجش معني‌داري شاخص‌ها مورداستفاده قرارگرفته است. در مرحله اول مصاحبه با صاحب‌نظران با بهره‌گيري از روش گلوله برفي صورت گرفت و تا رسيدن به اشباع نظري با 10 نفر از خبرگان ادامه يافت. سپس به‌منظور يافتن مفاهيم كليدي با استفاده از روش تحليل محتوا، كدگذاري‌هاي باز و محوري انجام شد. در دو دور دلفي، خبرگان پرسشنامه محقق ساخت را پاسخ دادند. نتايج به‌دست‌آمده از پرسشنامه، تحت تحليل عامل Q قرار گرفت و چهار طبقه‌بندي از آن به دست آمد كه زمينه را براي تدوين جدول هدف-محتوا براي تنظيم پرسشنامه كاربران فضا فراهم كرد. در مرحله دوم با توجه به فرمول كلاين بر اساس تعداد سؤالات پرسشنامه كاربران، حجم نمونه در حدود نفر 190 محاسبه گرديد. كاربران فضا با استفاده از نمونه‌گيري تصادفي و خوشه‌اي مورد پرسش قرارگرفته و داده‌ها در نرم‌افزار SPSS نسخه 22 با استفاده از تحليل عاملي R ارزيابي‌شده‌اند. يافته‌ها و نتايج پژوهش نشان مي‌دهد كه هشت عاملِ شناسايي‌شده شامل؛ اجتماع‌پذيري، تنوع فضايي، آسايش كالبدي و اقليمي، رابطه تعامل و اعتماد اجتماعي با تأمين نيازهاي محيطي، شناخت پذيري، دسترسي‌پذيري پياده، انعطاف فضايي و آسايش رواني با شكل‌گيري چرخه بر اعتماد اجتماعي تأثيرگذار هستند.