بررسي تأثير پاندمي كوويد19 بر كاركردهاي اجتماعي مكان‌هاي سوم مطالعه موردي: كافه‌هاي شهر تبريز

مكان‌هاي سوم به كمك ويژگي‌هاي خود باعث ايجاد پايداري و افزايش تاب‌آوري در شهرها مي‌شوند. آن‌ها در مواقع بحران قابليت حمايتگري بالايي دارند و در پايداري اجتماعي جامعه اثرگذار هستند. زماني كه بحران به وجود آمده باعث ايجاد اختلال در نقش حمايتي مكان سوم شود پتانسيل كمك‌هاي مردمي و اتحاد در مقابل بحران كاهش پيدا مي‌كند. شيوع ويروس كوويد19 نمونه‌اي از اين بحران است كه با توجه به محدوديت‌هاي اجباري همراه خود علاوه بر مشكلات سلامتي تحميل‌شده بر يك جامعه مي‌تواند باعث تضعيف پايداري اجتماعي شود. كافه‌ها نمونه‌اي ملموس از مكان‌هاي سوم هستند كه باهدف آسيب‌شناسي پاندمي‌كوويد19 بر پايداري اجتماعي شكل‌گرفته به‌واسطه آن‌ها, در پژوهش حاضر به بررسي تأثير پنج مؤلفه تضعيف اقتصاد، ترس از بيماري، كم شدن تعاملات اجتماعي، كم شدن حس مكان و كم شدن قابليت دسترسي بر تضعيف پايداري اجتماعي به دليل كوويد19پرداخته شد. روش پژوهش  توصيفي_تحليلي و همبستگي است. پرسشنامه در طيف ليكرت طراحي‌شده و از نرم‌افزار و AMOSE و روش معادلات ساختاري تحليل براي تحليل داده‌ها استفاده‌شده است . تعداد نمونه‌هاي قابل‌استفاده با توجه به فرمول كوكران و جدول مورگان 392 نمونه است. نتايج پژوهش نشان داد ترس از بيماري با اطمينان 99 درصد با ضريب استاندار 0/468 درصد بيشترين تأثير را در كم شدن پايداري اجتماعي دارد. همچنين دو مؤلفه كم شدن تعاملات اجتماعي و كم شدن قابليت دسترسي با اطمينان 95 درصد به ترتيب با ضريب استاندارد 0/160 و 0/056 درصد بعد از مؤلفه ترس از بيماري، بيشترين تأثير مستقيم را در تضعيف پايداري اجتماعي شكل‌گرفته به‌واسطه كافه‌ها در شهر تبريز دارند. تأثير مؤلفه‌هاي حس مكان با ضريب 0/236- به‌واسطه تأثير بر ترس از بيماري و اقتصاد با ضريب تأثير 0/067  با تأثير بر تعاملات اجتماعي بر پايداري اجتماعي شكل‌گرفته در كافه‌ها به‌صورت غيرمستقيم است.