بررسي تاثير مواد تغيير فاز دهنده بر مصرف انرژي در ساختمان‌هاي امدادي پيش‌ساخته سبك‌وزن

در اين پژوهش نقش مواد تغيير فاز دهنده در كاهش مصرف انرژي در ساختمان‌هاي پيش‌ساخته سبك‌وزن مطالعه شده است. به اين منظور، يك ساختمان نمونه در شهر كرمانشاه انتخاب و در محيط نرم‌افزار ديزاين‌بيلدر شبيه‌سازي شد. سرمايش و گرمايش ساختمان توسط يك دستگاه كولر اسپليت تامين مي‌شود. اجراي ماده تغيير فاز دهنده در تمام جهات شامل تك تك ديوارها، سقف، چهار ديوار به صورت همزمان و كل پوسته بررسي شد ديوار جنوبي با كاهش 12.14 درصدي انرژي مصرفي، بهترين گزينه در بين ديوارها است. از ديدگاه اقتصادي نيز اين ديوار با صرفه‌جويي 2.08 كيلووات ساعت انرژي به ازاي هر كيلوگرم ماده تغيير فاز دهنده، بهترين عملكرد را دارد. اجرا روي كل پوسته ساختمان، صرفه‌جويي را تا 37.2 درصد افزايش مي‌دهد. هرچند كه اين حالت به لحاظ اقتصادي توجيه ندارد، اما از ديدگاه تامين آسايش در چهار ماه از سال نياز به انرژي را تقريبا به صفر مي‌رساند. با بررسي ماده تغيير فاز دهنده در لايه‌هاي مختلف ديواره، مشخص شد در تمامي جهات، اجرا روي سطح داخلي ديواره منجر به بيشترين صرفه‌جويي مي‌شود. هم‌چنين بررسي ضخامت‌ ماده تغيير فاز دهنده در بازه 5 تا 25 ميلي‌متر نشان داد هرچه ضخامت كمتر باشد، صرفه‌جويي در واحد جرم ماده بيشتر مي‌شود. افزايش ضخامت به بيش از 20 ميلي‌متر تاثير قابل توجهي در صرفه‌جويي انرژي ندارد. در نهايت اثر نقطه ذوب در بازه 18 تا 29 درجه سلسيوس بررسي و معلوم شد در نقطه ذوب 21 درجه سلسيوس بيشترين صرفه‌جويي به دست مي‌آيد.