رويكرد رده‌شناختي به ساخت ملكي در گويش سُرخي

اين پژوهش راهبردهاي ملكي‌سازي در گويش سُرخي را بررسي مي‌كند و بر مبناي دسته‌بندي انواع راهبردهاي غالب صرفي- نحوي ملكي‌سازي مطرح‌شده در رويكرد رده‌شناختي كرافت (2003) ردۀ زباني اين گويش را آشكار مي‌سازد. پژوهش پيش رو همچنين بر مبناي راهبرد غالب به كار گرفته‌شده براي ملكي‌سازي، آرايش سازه‌ها، روش پيونددهي ميان دارنده (مالك) و داشته (مملوك)، اندازۀ آميختگي اين دو سازه و تمايز ملكيت انتقال‌پذير و انتقال‌ناپذير در اين گويش را بررسي مي‌كند. گويش سُرخي از گروه زبان‌هاي ايراني غربي-جنوبي است كه در منطقۀ كوهمره‌ سُرخي واقع در استان فارس بدان سخن مي‌گويند. يافته‌هاي به دست آمده از بررسي داده‌ها نشان مي‌دهد  كه راهبرد غالب ملكي‌سازي در گويش سُرخي از ديدگاه رده‌شناختي بهره‌گيري از پيونده و وندافزايي است. اين گويش در سطح جمله، از دو ساخت «داشتن» و «متعلق‌بودن» بهره مي‌گيرد كه به لحاظ آرايش سازه‌ها، شناخته يا ناشناخته‌بودن (معرفه و نكره) دارنده و داشته و انتقال‌پذيري و انتقال‌ناپذيري با هم متفاوت هستند.