تركيب‌هاي برون‌ مركز در زبان لكي

تركيب از مهم‌ترين فرايندهاي واژه‌سازي در زبان‌هاي جهان است كه براي آن طبقه‌بندي‌هاي مختلفي ارائه شده‌اند و تحليل ساختاري و معنايي آن همواره مورد توجه پژوهشگران حوزۀ صرف بوده است. هدف از پژوهش حاضر بررسي انواع تركيب‌هاي برون‌مركز در زبان لكي است. در اين راستا، ساختار صرفي انواع تركيب‌هاي برون‌مركز و اجزاي تشكيل‌دهندۀ آن‌ها بررسي خواهد شد.داده‌هاي پژوهش شامل تركيب‌هاي برون‌مركزي است كه از گفتار روزمرۀ گويشوران لكي در محيط خانواده، محيط كار و جامعۀ اطراف پژوهشگر و همچنين از كتاب دوجلدي «فرهنگ و واژه‌نامۀ لكي» استخراج شده‌اند. اين داده‌ها براساس طبقه‌بندي بائر (2017) تحليل شده‌اند. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه همۀ انواع تركيب‌هاي برون‌مركز در طبقه‌بندي بائر (2017) شامل بهووريهي، تركيبي، هم‌پايه‌، تحول‌يافته و استعاري در زبان لكي نيز يافت مي‌شود. اما، تنوع ساختاري تركيب‌هاي برون‌مركز بهووريهي و تركيبي به ‌مراتب بيش از سه نوع ديگر است. يكي از ويژگي‌هاي مهم تركيب‌هاي برون‌مركز در زبان لكي، بسامد بالاي نام اندام‌هاي بدن انسان و حيوانات است كه اين موضوع ريشه در سبك زندگي مردم لك‌زبان دارد. زندگي اين مردم از قديم‌ مبتني بر كشاورزي و دامداري بوده و براي انجام امور روزمره بيش‌ترين استفاده را از اندام‌هايي مانند دست و پا داشته‌اند. به عبارت ديگر، بدن‌مندي و اندام‌ها و فعاليت‌هاي بدني نقش بارزي در ساخت تركيب‌هاي برون‌مركز در زبان لكي دارد.