سير تطور زبان گونه بلوچي مرزي رايج در منطقه ريگان كرمان در قياس با بلوچي مرزي

گونه‌ بلوچي ريگان گونه اي است كه توسط برخي از گويشوران ساكن منطقه‌ ريگان كرمان تكلم مي شود. اين گونه كه نخستين بار توسط اقوام مهاجر از سيستان وارد ريگان شده است در اثر همجواري منطقه با شهرستان رودبارجنوب و هم زيستي مهاجرين با بوميان فارسي زبان منطقه سبب شد تا گونه‌ متفاوتي از زبان بلوچي در شهرستان ريگان رواج پيدا كند. اين تفاوت ها در سطح آوايي، واژگاني و نحوي مشاهده مي شود. پژوهش حاضر مي‌كوشد بر مبناي داده‌هاي معتبر و روشي علمي و نظام‌مند به تحليل و واكاوي متغيرهاي زبان شناختي موجود در اين گونه‌ زباني بپردازد تا از اين رهگذر سير تحول اين گونه‌ زباني را شناسايي كند. به منظور گردآوري داده‌هاي زباني، از گويشوران زن و مرد با ميانگين سني 60 سال و متوسط سواد در حد آموزش ابتدايي كه در گستره‌ مكاني پژوهش يعني شهرستان ريگان زندگي مي‌كردند، مصاحبه به عمل آمد. جهت جمع آوري داده ها از پرسش‌نامه‌اي حاوي 208 واژه و 10 جمله‌ پايه بر اساس پرسشنامه‌هاي «طرح ملي اطلس زباني ايران» و «فهرست واژگان‌پايه‌ موريس سوادش» بهره گرفته شد. نتايج حاصل از تحليل و بررسي پيكره‌ داده هاي پژوهش نشان داد كه زبان گونه‌ بلوچي رايج در شهرستان ريگان داراي ويژگي هايي از جمله كاربرد واژه هاي خاص زبان بلوچي، آواهاي مركب، خوشه‌ همخواني on-// ايراني باستان، كاربرد وندهاي ويژه شامل پيشوند جمع ساز، پسوندهاي اسم‌ساز و صفت‌ساز، فرآيند غيردهاني شدگي و استفاده از ساخت ارگتيو است.