مرجع امنيت در شاهنامه فردوسي

امنيت را مي‌توان مهم‌ترين عامل شكل‌گيري اجتماعات انساني دانست كه امروزه داراي ابعاد و مؤلفه‌هاي گوناگون زيادي شده و بر تمام پديده‌ها و مسائل جامعه تأثيرگذار است. مرجع امنيت از مهم‌ترين عناصر تحليلي مفهوم امنيت در هر مكتب امنيتي است كه در پاسخ به سؤال امنيت براي چه كسي يا براي چه چيزي شكل مي‌گيرد. امروزه مرجع امنيت را بالاترين هدف در موضوعات امنيتي مي‌دانند كه از بيشترين اهميت در ميان موضوعات ديگر برخوردار است. شاهنامه فردوسي، ازآنجاكه گنجينه‌اي ارزشمند براي پژوهش‌هاي ميان‌رشته‌اي است، مي‌تواند در شناخت سير تحول انديشه مراجع امنيتي ايران بسيار مؤثر باشد؛ ازاين‌روي، اين پژوهش با روش كيفي و با محوريت ديدگاه «چهارگانه مرجع امنيت»، با اين پرسش آغاز مي‌شود كه «مرجع يا مراجع امنيت در شاهنامه كدامند». پس از مطالعه متن كتاب، پژوهش حاضر، بر پايه اين فرضيه شكل گرفت كه «مراجع امنيت در شاهنامه چندبعدي است و بيشتر، موضوعاتِ امنيت نظام (رژيم) سياسي كشور، امنيت دولت، امنيت اجتماعيِ و امنيت جهاني را دربر مي‌گيرد». اين پژوهش با استفاده از روش توصيفي-تحليلي، انجام‌شده و در پايان، يافته‌هاي مربوط به مراجع امنيت در اين كتاب دسته‌بندي شدند. پس از تجزيه‌وتحليل يافته‌ها با روش استدلال استقرايي، فرضيه يادشده تأييد شده است.