بررسي عملكرد مونولايرها بر كاهش تبخير از سطح آب با درنظر گرفتن پارامترهاي هواشناسي

سدهاي مخزني در كنار تمامي مزاياي كه براي بشر داشته‌اند، مشكلاتي را نيز به‌همراه داشته‌ است. يكي از مهم‌ترين اين مشكلات در معرض قرار دادن سطح وسيعي از آب در مجاورت هوا است كه باعث هدررفت مقدار زيادي آب بر اثر تبخير مي‌شود. يكي از روش‌هاي كاهش تبخير از سطح آب، استفاده از روش‌هاي شيميايي بوده كه كاربرد الكل‌هاي سنگين از آن جمله به‌حساب مي‌آيند. در اين تحقيق از سه امولسيون اكتادكانول، هگزادكانول و تركيب اكتادكانول و هگزادكانول به‌همراه بريج- 35 (دودسيل پلي‌اتيلن اكسيد اتر) در كنار دو روش فيزيكي سايبان و توپ‌هاي شناور براي بررسي عملكرد امولسيون‌هاي مختلف استفاده شد. از آناليز واريانس يك‌طرفه براي مقايسه ميانگين تبخير در روش‌هاي مختلف شيميايي و فيزيكي و آناليز واريانس دو طرفه براي بررسي اثرات اصلي و متقابل پارامترهاي مختلف هواشناسي بر ميزان تبخير استفاده شد. مقايسه ميانگين تبخير در روش‌هاي مختلف نشان مي‌دهد كه دو روش فيزيكي سايبان و توپ‌‌هاي شناور عملكرد بهتري نسبت به روش‌هاي شيميايي داشته و در بين روش‌هاي شيميايي نيز روش اكتادكانول از عملكرد بهتري نسبت به دو مونولاير ديگر برخوردار بوده‌ است. نتايج آناليز واريانس يك‌طرفه نشان داد كه از ميان روش‌هاي شيميايي مورد استفاده، تنها روش اكتادكانول با توپ‌هاي شناور در سطح احتمال 99 درصد (0/01 P) فاقد اختلاف معنادار است. از طرفي آناليز واريانس دوطرفه نشان داد كه دماي هوا و درصد رطوبت نسبي بيشترين تأثير را روي ميزان تبخير داشته‌اند. بررسي تأثير سطوح مختلف پارامترهاي هواشناسي روي عملكرد روش‌هاي كاهش تبخير نشان داد كه در دماهاي كم، مونولاير اكتادكانول عملكرد ضعيف‌تري را نسبت به دو روش فيزيكي كاهش تبخير دارا بوده ولي با افزايش دما عملكرد آن بهبود پيدا كرده است. همچنين اين مونولاير، در سرعت‌هاي باد كم، از عملكرد مناسبي در مقايسه با روش‌هاي فيزيكي برخوردار بوده ولي با افزايش سرعت باد، عملكرد آن به‌شدت تحت تأثير قرار گرفته و كارايي آن كاهش مي‌يابد، به‌گونه‌اي‌كه در دماهاي بيشتر از 37 درجه سانتي‌گراد، تغيير سرعت باد از 3/5 متر بر ثانيه به بيشتر از 8/7 متر بر ثانيه باعث افزايش  بيش از 50 درصد ميزان تبخير شده است. تأثير مونولايرها و روش‌هاي فيزيكي كاهش تبخير بر ويژگي‌هاي كيفي آب از جمله اكسيژن محلول از اهميت زيادي برخوردار است كه بايستي در تحقيقات آينده بيشتر به آن پرداخته شود.