تاثير ورود رمز پول به عنوان جانشيني براي پول رايج در يك مدل DSGE براي اقتصاد ايران

يكي از واژه‌هايي كه در زندگي عصر حاضر به گوش مي‌خورد، ارز ديجيتال است. ارز ديجيتال يكي از اجزاي سيستم مالي غير متمركز جهت تسهيل مبادلات اقتصادي است كه دست واسطه‌ها مثل بانك را تا حد ممكن از معاملات كوتاه مي‌كند. يكي از اهداف رمزپول‌ها اين بود كه به مردم قدرت كنترل پول را بدهند و به بيان ساده واسطه‌ها (مثل بانك‌ها) را حذف كند. علي‌رغم ايجاد رمز پول‌ها و گسترش مبادلات اين نوع ارزها هنوز ردپايي از اين تكنولوژي جديد در مدل‌هاي اقتصادي از جمله مدل‌هاي مالي- پولي ديده نشده است. بنابراين هدف از اين پژوهش بررسي اين موضوع است كه ورود رمزپول چه دلالت‌هايي بر اقتصاد خواهد داشت كه براي تحقق هدف پژوهش از روش ورود رمز پول به مدل‌هاي DSGE استفاده خواهد شد. نتايج نشان مي‌دهد كه يك اثر جانشيني قوي بين مانده حقيقي پول رايج و مانده حقيقي رمز پول در پاسخ به فناوري، ترجيحات و شوك‌هاي سياست پولي وجود دارد. علاوه بر اين مقايسه نتايج حاصل از پژوهش افزايش در توليد و تورم زماني ‌كه رمزپول در مبادلات وجود نداشته باشد نسبت به زماني كه رمزپول در مبادلات وجود داشته باشد، بيشتر است. اين امر نشان از وجود تورم بيشتر در زمان عدم وجود رمزپول است.