عنوان مقاله :
واكه‌هاي ساده لري مينجايي: يك بررسي صوت‌شناختي
پديد آورندگان :
خدائي ، الهام دانشگاه الزهرا - دانشكده ادبيات - گروه زبان شناسي , نوربخش ، ماندانا دانشگاه الزهرا - دانشكده ادبيات - گروه زبان شناسي
كليدواژه :
آواشناسي صوت‌شناختي , لري مينجايي , واكه‌هاي ساده , سازه , بسامد
چكيده فارسي :
مينجايي نام عمومي گويش‌هايي از زبان لري است كه به صورت پراكنده با نام‌هاي لري خرم‌آبادي، بالاگريوه‌اي، سيلاخوري، بروجردي، ملايري و غيره شناخته مي‌شوند. هدف اين مقاله تعيين مقدار پارامترهاي صوت‌شناختي همچون بسامد سازه‌هاي اول و دوم واكه‌هاي ساده، تاثير جنسيت و نوع هجا بر اين پارامترها و در نهايت ارائه نمودار فضاي واكه‌اي گويش خرم‌آبادي و بالاگريوه‌اي است. در كل 1217 نمونه آواييِ گردآوري شده از 18 گويشور زن و مرد حاوي واكه‌هاي ساده (i، ɪ، ʏ، e، ø، a، ə، u، o، ɑ)، با استفاده از نرم‌افزار PRAAT مورد بررسي قرار گرفت. سپس نتايج آن، با استفاده از نرم‌افزار SPSS در دو بخش آمار توصيفي و تحليلي گزارش شد. با توجه به مقدار به‌دست‌آمده از بسامد سازه اول، واكه‌هاي /a/ و /i/ به ترتيب بازترين و بسته‌ترين واكه‌اند. واكه /i/ بيش‌ترين بسامد سازه دوم را نشان داد و پيشين‌ترين واكه ساده لري مينجايي است. اين در حالي است كه واكه /ɑ/ در گويشوران مرد و واكه /o/ در گويشوران زن پسين‌ترين واكه‌اند. نوع هجا در ميزان بسامد سازه‌هاي اول و دوم تاثير دارد. بسامد سازه‌هاي اول و دوم در گويشوران مرد پايين‌تر از گويشوران زن است.
