رابطۀ بين هويت‌پذيري زباني و مرگ زباني در ميان ساكنين استان كردستان

زبان‌ها نماد هويت هستند و براي نشان دادن هويت افراد به كار مي‌روند. از اين رو، زبان‌ها نقش مهمي در برساخت هويت ايفا مي ‌كنند و مرگ آنها مرگ هويت هاي معين است. هدف از پژوهش حاضر، بررسي رابطه‌ بين هويت‌پذيري زباني و مرگ زباني در بين ساكنين استان كردستان است. اين پژوهش به‌ لحاظ روش كمّي از نوع پيمايشي و به ‌لحاظ هدف، كاربردي است. به اين منظور، تعداد 407 پرسشنامه بين نمونه‌هاي آماري توزيع شد. نمونه‌گيري به روش طبقه‌بندي متناسب انجام گرفت. در اين پژوهش، براي جمع‌آوري داده ها از پرسشنامۀ استاندارد هويت زبان دوم و مرگ زباني يونسكو استفاده شد. براي بررسي فرضيه‌هاي پژوهش از آزمون همبستگي استفاده گرديد. در پايان، تحليل يافته ها نشان داد كه بين هويت‌پذيري زباني و ابعاد آن با مرگ زباني رابطه‌اي مثبت و معني‌دار وجود دارد. از ميان ابعاد مختلف هويت‌پذيري زباني، بُعد انتظارات ديگران بيشترين نقش تبيين‌كنندگي را دارد. در پايان، مي‌توان چنين جمع‌بندي كرد كه اگرچه ابعاد هويت‌پذيري زباني با شدتي نسبتاً متوسط بر روي مرگ زباني تأثير مي گذارند، اما از آنجا كه اين ابعاد متغيرهايي قابل‌مديريت هستند، راه براي فعالان و سياست‌گذاران بخش فرهنگي گشوده است تا در مسير حفظ زبان ها گامهاي موثري بردارند.