معنا، اسطوره و روايت در سياستگذاري هويتي

هويت از عناصر بنيادين نظم سياسي، منطقه‌اي و بين‌المللي جديد. قالب‌هاي هويتي ارتباط درهم‌تنيده‌اي با تاريخ، فرهنگ و قالب‌هاي كنش پيشين يك جامعه دارد. توضيح آنكه نشانه‌هاي فرهنگي به‌گونه تدريجي بازتوليد مي‌شود و شكل جديدي از رفتار سياسي را منعكس مي‌سازد. بخشي از جدال‌هاي سياسي در روابط ايران، عربستان سعودي، امارات متحده عربي، اسرائيل، يمن و اوكراين ماهيت هويتي دارد. به اين ترتيب هويت را مي‌توان كالاهاي گمشده عصر موجود دانست كه تأثير زيادي در سياستگذاري امنيتي كشورها دارد. مسئله اصلي پژوهش آن است كه معنا، اسطوره و روايت در روندهاي سياستگذاري هويتي به‌ويژه در سطوح اجتماعي، ملي و منطقه‌اي ناديده انگاشته شده است. دو پرسش پژوهشي عبارت‌اند از: 1. سياستگذاري هويتي در دهه سوم سده بيست‌ويكم داراي چه ويژگي‌هايي است؛ و 2. چگونه مي‌تواند زمينه ثبات و تعادل را به‌وجود آورد؟ در فرضيه پژوهش استدلال مي‌شود كه سياستگذاري هويتي مبتني بر شناخت قالب‌هاي تعارض فرهنگي، تاريخي، ايدئولوژيك و آرماني بازيگران است و از راه سازوكارهاي مبتني بر كنش بين‌الاذهاني حاصل مي‌شود. ا بهره‌گيري از رهيافت سازه‌انگاري و قالب‌هاي پارادايميك جديد آلن تورن از روش تحليل داده‌ها و تحليل محتواي مفهومي براي تبيين نشانه‌هاي معنايي، اسطوره‌اي و روايتي در سياستگذاري هويتي سده بيست‌ويكم استفاده مي‌شود. دستاوردهاي پژوهش مربوط به قالب‌هاي سياستگذاري هويتي، رسانه‌اي و جامعه شبكه‌اي است كه مي‌تواند براي برخي كشورها زمينه توليد قدرت، و براي برخي ديگر نشانه‌هاي تهديد امنيتي را فراهم سازد. نوآوري پژوهش مربوط به تأثير نشانه‌هاي روايتي و اسطوره‌اي در سياستگذاري هويتي است.