انديشه‌هاي قرآني انعكاس يافته در شعر امام خميني(ره) با رويكرد بينامتنيت‌ضمني

بينامتنيت روش هم گرايي متون بر مبناي تأثير بر يكديگر و شكل‌گيري معناي متن به وسيلۀ متون ديگر است. به عبارت ديگر، بينامتنيت، روش تأثيرپذيري از متون قبل و تأثيرگذاري بر متون بعد است. ژنت بينامتنيت را در مفهوم محدود، حضور هم‌زمان متني در متن ديگر به‌كار برده و تعريف وي از بينامتنيت در سه سطح است: سطح خيلي آشكار يا همان نقل ‌قول، سطح كمتر آشكار و پنهان شده ارتباط دو متن و سطحي با كمترين وضوح كه ضمني است و در آن اشارۀ پنهاني متني به متن ديگر مورد نظر است و شامل كنايات، استعارات و تلميحات مي ‌باشد ‌؛ به گونه اي كه درك كامل متن، بدون فهم اشارات آن امكان‌پذير نباشد. پژوهش حاضر، پژوهشي كيفي با روش توصيفي- تحليلي و بر اساس منابع كتابخانه‌اي با هدف تبيين بينامتني ضمني قرآن در اشعار امام خميني است؛ لذا به واكاوي آن دسته از اشعار امام خميني كه بر اساس سطح بندي بينامتني ژنت رابطۀ بينامتني ضمني با كلام الهي دارند پرداخته شده است. نيز يافته ‌هاي اين پژوهش بيان كننده ارتباط وسيع شعر امام خميني با آيات قرآن كريم است.