تأثير آرام‌سازي پيشرونده عضلاني جاكوبسون بر فشار مراقبتي همسران نظاميان با اختلالات افسردگي بستري در بيمارستان‌هاي منتخب نظامي

مقدمه: در محيط‌هاي نظامي به دليل حساسيت ويژه و مخاطرات موجود، استرس و فشار رواني بيشتر است و بنابراين پرسنل نظامي در معرض خطر اختلالات رواني نظير افسردگي قرار دارند. اختلالات رواني پرسنل نظامي، سبب افزايش تنش رواني در همسرانشان مي‌شود كه مستلزم به‌كارگيري مداخلات مناسب است. هدف: اين مطالعه با هدف تعيين تأثير آرام‌سازي پيش‌رونده عضلاني جاكوبسون بر فشار مراقبتي همسران پرسنل نظامي با اختلالات افسردگي انجام شد. مواد و روش‌ها: اين كار آزمايي باليني در سال 1398 با مشاركت 69 نفر از همسران پرسنل نظامي مبتلا به افسردگي بستري در سه بيمارستان منتخب آجا واقع در شهر تهران انجام شد. واحدهاي پژوهش به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمون (آرام‌سازي پيش‌رونده عضلاني جاكوبسون) و كنترل (بدون دريافت مداخله) قرار گرفتند. قبل از مداخله، مشخصات فردي و وضعيت فشار مراقبتي هر دو گروه، با استفاده از فرم مشخصات فردي و پرسشنامه فشار مراقبتي  Novak و Guest مورد بررسي قرار گرفت. گروه آزمون روزانه، تحت آموزش حضوري تكنيك آرام‌سازي پيش‌رونده عضلاني جاكوبسون به مدت چهار هفته در منزل قرار گرفتند. تجزيه‌ و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 18 انجام شد. يافته‌ها: دو گروه آزمون و كنترل از نظر مشخصات فردي همگن بودند (P 0/05). ميانگين (انحراف معيار) نمرات فشار مراقبتي در گروه آزمون و كنترل قبل از مطالعه به ترتيب 8/79 ± 51/94 و 8/74 ± 52/32 بود كه با هم اختلاف معناداري نداشتند (0/861=P). در حالي كه ميانگين نمرات فشار مراقبتي بعد از مداخله در دو گروه آزمون و كنترل، به ترتيب 7/44 ± 48/60 و 52/21 ± 8/81 بود كه تفاوت آماري معناداري داشتند (0/020=P). نتيجه‌گيري: به‌كارگيري تكنيك آرام‌سازي عضلاني جاكوبسون مي‌تواند به‌ عنوان يك روش ساده و بدون هزينه در كنار ساير مداخلات در جهت كاهش فشار مراقبت در مراقبين به ويژه همسران پرسنل نظامي مبتلا به افسردگي توصيه شود.