ارائه مدل ساختاري تاثير جو عاطفي خانواده بر رفتارهاي پر خطر با ميانجي‌گري تاب‌آوري و تنظيم هيجان در دانش‌آموزان پسر دوره دوم متوسطه

هدف پژوهش، تعيين تاثير جو عاطفي خانواده بر رفتارهاي پرخطر با بررسي نقش ميانجي گري تاب آوري  و تنظيم هيجان بود. روش اين پژوهش توصيفي از نظر هدف كاربردي و از نوع توصيفي- همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش، همه دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه  شهرستان لنگرود در سال تحصيلي 1399-1400 به تعداد 850نفر بود كه از اين تعداد265 نفر نمونه آماري به شيوه نمونه گيري تصادفي- خوشه اي چند مرحله اي انتخاب شدند.ابزار سنجش پرسشنامه جو عاطفي خانواده (Hill Burn, 1964)، مقياس خطرپذيري نوجوانان ايراني Zad Mohammadi Ahmadabadi, 2008))، مقياس تاب آوري (Conner Davidson, 2003) و تنظيم هيجان Gross John, 2002) ) بود. براي تجزيه و تحليل داده ها از مدل يابي معادلات ساختاري  و نرم افزار Amos24 استفاده شد.يافته هاي پژوهش نشان داد كه جو عاطفي خانواده تاثير مثبت و مستقيم با تاب آوري (p 0.01)، تنظيم هيجان (p 0.05) و تاب آوري، تنظيم هيجان (p 0.001) تاثير منفي و مستقيم بر رفتارهاي پرخطر دارند. همچنين تاثير غيرمستقيم جو عاطفي خانواده با ميانجي گري تاب آوري و تنظيم هيجان بررفتار پرخطر معني دار بود.