مقايسه تاثير درمان انفرادي و گروهي پذيرش و تعهد بر اختلال حمله وحشت‌زدگي و هراس

اين پژوهش با هدف مقايسه تاثير درمان انفرادي و گروهي ACT بر دو اختلال وحشت‌زدگي و آگورافوبيا صورت گرفت. طرح پژوهشي اين مطالعه نيمه آزمايشي به صورت پيش آزمون-پس آزمون با دو گروه آزمايش، بدون گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش كليه مراجعين يكي از كلينيك هاي روان شناسي شهر تهران در بازه زماني بهمن ۱۳۹۶ تا خرداد ۱۳۹۷ با تشخيص اختلال وحشت‌زدگي، و آگورافوبيا طبق معيارهاي DSM5 و پاسخ به پرسشنامه وحشت‌زدگي و آگورافوبيا Barlow Zinbarg (1996) بود. نمونه پژوهشي اين مطالعه، ۶ نفر براي مداخله انفرادي و ۱۰ نفر براي مداخله گروهي بود كه به روش نمونه گيري داوطلبانه، از جامعه مذكور انتخاب شد. مداخله انفرادي براي هر فرد به مدت ۸ جلسه ۶۰ دقيقه‌اي و مداخله گروهي به مدت ۸ جلسه ۱۲۰ دقيقه‌اي به طول انجاميد. تجزيه‌ و تحليل داده‌ها با روش آمار توصيفي و جهت استنباط آنها از تحليل كوواريانس به وسيله نرم افزار SPSSv.22 استفاده شد. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهندكه درمان‌گروهي پذيرش و تعهد در متغيرهاي وحشت‌زدگي، هراس اجتماعي و ترس از مكان‌هاي شلوغ تاثير بيشتري نسبت به درمان انفرادي دارد، اما در خصوص ترس‌هاي دروني، بين درمان‌گروهي و درمان انفرادي تفاوت معناداري يافت نشد. بر اساس اين يافته ها مي‌توان گفت متغيرهايي كه در آنها درمان‌گروهي موثرتر هستند، بيشتر به روابط بين فردي مربوط هستند اما ترس دروني بيشتر به مشكلات فردي معطوف مي‌باشد.