تأثير مشاورۀ گروهي با رويكرد راه حل محور بر پايستگي تحصيلي دانش‌آموزان دختر دوره متوسطه دوم

هدف اين پژوهش بررسي تأثير مشاورۀ گروهي با رويكرد راه حل محور بر پايستگي تحصيلي دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم بود. روش پژوهش نيمه آزمايشي باطرح پيش آزمون-پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعۀ آماري همۀ دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم در سال تحصيلي 95-1394 در شهر نجف آباد بودند. 34 دانش آموز به شيوۀ نمونه گيري تصادفي چند مرحله اي انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل گمارده شدند. گروه آزمايش تحت 6 جلسۀ 90 دقيقه اي مشاوره گروهي با رويكرد راه حل محور قرار گرفتند. ابزار سنجش پرسشنامۀ پايستگي دانش آموزان (Comerford, Batteson, Tormey, 2015) بود. ازطريق تحليل كواريانس چندمتغيره داده ها تجزيه وتحليل گرديد. نتايج نشان داد كه بين دو گروه ازنظر پايستگي تحصيلي (p=0/032) و مؤلفه هاي آن تفاوت معناداري وجود دارد (p 0.001). يافته ها نشان داد مداخله با رويكرد راه حل محور ميزان پايستگي كلي و مؤلفه هاي آن را افزايش مي دهد. بنابراين تغيير ديدگاه دانش آموزان، تمركز بيشتر بر راه حل ها و انتخاب راه حل هاي مفيد و اثرگذار زمينه مناسبي براي افزايش قابليت هاي آنان به منظور غلبه موفقيت آميز بر فشارها وچالش هاي معمول زندگي روزمره تحصيلي فراهم مي كند.