رابطه سرمايه روانشناختي و مديريت هيجانهاي شغلي با توجه به نقش ميانجي سرسختي روانشناختي در كاركنان بيمارستانهاي شهرستان خرم آباد

هدف اين پژوهش بررسي رابطه سرمايه روانشناختي و مديريت هيجانهاي شغلي با توجه به نقش ميانجي سرسختي روانشناختي در كاركنان بيمارستانهاي شهرستان خرم آباد بود. طرح پژوهش، رابطه اي از نوع الگويابي معادلات ساختاري بود. جامعه آماري اين پژوهش شامل تمام كاركنان بيمارستان هاي شهرستان خرم آباد در سال 1398 بودند كه به صورت تمام وقت مشغول به كار بودند، كه از بين آنها در نهايت تعداد 224 نفر به عنوان نمونه با روش نمونه گيري تصادفي مرحله اي انتخاب شدند و به پرسشنامه هاي مديريت هيجانات شغلي(Diefendorff et al. , 2005)، سرمايه روانشناختي (Luthans et al. , 2007) و سرسختي روانشناختي (Kobasa et al. , 1982) پاسخ دادند. نتايج نشان داد كه مدل پيش بيني مديريت هيجان هاي شغلي بر اساس سرمايه روانشناختي و نقش ميانجي سرسختي روانشناختي از برازش قابل قبولي برخوردار است. يافته ها نشان داد كه سرمايه روانشناختي به طور منفي با اقدام سطحي و به طور مثبت با اقدام عميق رابطه دارد. همچنين يافته ها نشان داد كه سرسختي روانشناختي در رابطه سرمايه روانشناختي با اقدام سطحي و اقدام عميق نقش ميانجي داد.