تأثير مشاوره گروهي مبتني بر نظريه انتخاب بر سبك‌هاي حل تعارض ناكارآمد افراد متأهل

هدف اين پژوهش، بررسي تأثير مشاوره گروهي نظريه انتخاب بر سبك‌هاي حل تعارض ناكارآمد افراد متأهل بود كه از روش پژوهش نيمه آزمايشي با پيش آزمون-پس آزمون با گروه كنترل و مرحله پيگيري استفاده شد. جامعه آماري شامل افراد متأهل(زن و مرد در دو سال اول ازدواج) بودند كه به دليل تعارض به مراكز مشاوره خانواده در شهر اروميه مراجعه كرده بودند.تعداد 20 نفر كه در پرسشنامه رضامندي زناشويي (Enrich,1999) نمرات پاييني داشتند،بصورت تصادفي ساده به دو گروه آزمايش و كنترل تقسيم شدند. در اين  پژوهش از پرسشنامه  سبك هاي حل تعارض (Rahim,1983) استفاده شده است.داده ها بوسيله آزمون تحليل واريانس اندازه گيري مكررو آزمون هاي تعقيبي بنفروني بررسي شد، يافته ها تأثيرمداخله گروهي رويكرد انتخاب گلاسر را بر كاهش سبك‌هاي حل تعارض ناكارآمد افراد متأهل معنادار نشان داد (P˂0.01). نتيجه در مرحله پي گيري  نيز تداوم داشت. بنابراين مي توان از مشاوره گروهي مبتي بر نظريه انتخاب در تعديل سبك هاي حل تعارض ناكارآمد (اجتنابي،سلطه گرانه)، افراد متأهل در دو سال اول ازدواج بهره گرفت.