تأثير درمان مرور زندگي مبتني بر گرايش هستي-شناسي اسلامي بر انعطاف‌پذيري شناختي و تفكر قطعي‌نگر در سالمندان

سالمندي، مسائل و مشكلاتي مانند انعطاف ناپذيري شناختي و تفكر قطعي نگر را به همراه دارد. با اين وجود اين موضوع كمتر مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. بر اين اساس هدف اصلي اين پژوهش تعيين تأثير درمان مرور زندگي مبتني بر گرايش هستي شناسي اسلامي بر انعطاف پذيري شناختي و تفكر قطعي نگر در سالمندان بود. طرح پژوهش به صورت نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري شامل كليه سالمندان مركز روزانه نگهداري از سالمندان شهر كرمانشاه بودند. پس از برگزاري پيش آزمون، تعداد 30 نفر از افرادي كه كمترين نمرات را در پرسشنامه هاي انعطاف پذيري شناختي (Dennis Vander wal, 2010) و بيشترين نمره را در پرسشنامه تفكر قطعي نگر (Younesi Mirafzal, 2008) كسب كرده بودند، به روش در دسترس انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه (هر گروه 15 نفر) آزمايش و كنترل قرار گرفتند. مداخله مرور زندگي مبتني بر گرايش هستي شناسي اسلامي با فاصله يك هفته طي مدت سه ماه در 12 جلسه 45 دقيقه اي و هفته اي يك جلسه برگزار شد. بعد از كنترل اثر نمرات پيش آزمون، بين دو گروه آزمايش و كنترل از نظر اين متغيرها تفاوت معني داري مشاهده شد (P 0.05). در مرحله پس آزمون، ميانگين نمرات انعطاف پذيري شناختي افزايش و تفكر قطعي نگر كاهش يافت. بر اساس نتايج به دست آمده، درمان مرور زندگي مبتني بر گرايش هستي شناسي اسلامي، بر انعطاف پذيري شناختي و تفكر قطعي نگر تأثير قابل توجهي دارد. بر اين اساس، اين رويكرد مي تواند به عنوان يك ابزار مفيد براي بهبود مسائل و كاستي هاي روان شناختي سالمندان مورد استفاده قرار گيرد.