استراتژي‌هاي تبليغات سياسي در رسانه‌هاي اجتماعي

رسانه‌هاي اجتماعي به فضاي عمومي مبدل شده است كه پيام‌هايي مختلفي در آن منتشر مي‌شود. اينجا مبلغان سياسي براي اهداف خود دست به انتشار پيام‌هايي مي‌زنند تا بر افكار عمومي تأثير بگذارند. وضعيتي كه براي رسانه‌هاي اجتماعي پيش آمده است به ويژه در كشور ايران آينده اين فضا را به لحاظ بهره‌برداري‌هاي تبليغاتي سياسي با ابهام مواجه كرده است. در اين تحقيق كه به روش «سوات» انجام گرفت كوشش شد نقاط قوت و ضعف محيط رسانه‌هاي اجتماعي براي اهداف تبليغاتي سياسي مورد شناخت قرار بگيرد و فرصت‌ها و تهديدهايي كه اين بستر رسانه‌اي نوين براي اهداف تبليغات سياسي دارد نيز در مصاحبه با نخبگان حوزه رسانه، ارتباطات اجتماعي، روزنامه‌نگاري و روابط عمومي شناسايي شود. تمركز اين تحقيق فضاي رسانه‌هاي اجتماعي در ايران است. برهمين اساس بعد از تجزيه و تحليل نتايج و به‌كار گيري روش‌هاي استنباطي با برنامه Spss مشخص شد در آينده رسانه‌هاي اجتماعي بستر اصلي تبليغات سياسي خواهند بود و بر همين اساس ايجاد وابستگي براي كاربران نسبت به پيام‌هاي تبليغاتي به شكل جدي موضوعيت خواهد داشت. تحقيق نشان داد تسهيل بسيج همگاني از اصلي‌ترين نقاط قوت رسانه‌هاي اجتماعي است.به كاربردن تكنيك‌هاي مغالطه هم در بستر رسانه‌هاي اجتماعي هم از جمله نقاط ضعف محسوب مي‌شود ولي در برابر بسياري از نقاط قوت اثر كمتري دارد. نتايج ارزيابي ماتريس عوامل داخلي و خارجي تحقيق نشان داد بهترين استراتژي براي تبليغات سياسي در رسانه‌هاي اجتماعي راهبرد تنوع (WO) است بنابراين با كاستن از ضعف‌هاي بستر رسانه‌هاي اجتماعي براي تبليغات سياسي مي‌توان حداكثر استفاده از فرصت‌هاي موجود صورت گيرد.