نگاهي به پژوهش هاي ارتباطات سياسي در ايران: فراتحليل مقاله هاي علمي ارتباطات سياسي

نقش و تاثير ارتباطات بر عرصه سياست موجب شكل گيري مطالعات و پژوهش هاي با عنوان ارتباطات سياسي شده است. در پژوهش حاضر به منظور بررسي پژوهش هاي مرتبط با ارتباطات سياسي در ايران، مقاله هاي علمي پژوهشي و علمي ترويجي منتشره دهه اخير (فاصله زماني 1390 تا 1399) در هشت نشريه تخصصي ارتباطات و رسانه با روش فراتحليل بررسي شده است. يافته هاي پژوهش بيانگر اين است كه پژوهشگران ايراني توجه و علاقه چنداني در پژوهش در اين حوزه ميان رشته اي نداشته اند. ديپلماسي رسانه اي، بحث مشاركت و توسعه سياسي، انتخابات و رفتار راي دهندگان، تحولات كشورهاي عربي/بيداري اسلامي، و مفاهيم سه گانه چارچوب سازي،انگاره سازي و كليشه سازي از جمله موضوعاتي است كه مقاله هاي مورد بررسي بيشتر به آن پرداخته اند. بيشترين روش هاي پژوهش مورد استفاده اسنادي و كتابخانه اي، پيمايش و تحليل گفتمان انتقادي است. پژوهشگران گرايش هاي اصلي علوم ارتباطات، علوم سياسي و جامعه شناسي سه دانشگاه آزاد اسلامي ، تهران و علامه طباطبايي بيشترين سهم را در نگارش مقاله ها مورد بررسي داشته اند.