برساخت و تجربه ذهني بازنشستگان، كارشناسان و خبرگان تامين اجتماعي از كيفيت زندگي بازنشستگان

مفهوم كيفيت زندگي در طي سال‌هاي اخير شاهد پيشرفت‌هاي گسترده‌اي در زمينة مباحث روش شناختي و رويكردهاي نظري بوده است. اما هنوز هم نمي‌توان با اطمينان بالايي الگوهاي نظري آن را در هر جوامع و اقشاري استفاده كرد. بر همين اساس اين پژوهش درصدد تا با استفاده از روش كيفي داده‌بنياد الگويي بومي از كيفيت زندگي بازنشستگان تامين اجتماعي شهر ايلام ارايه دهد. بر اين اساس با تحليل 15 مصاحبه كه به صورت هدفمند انتخاب كرده ‌بود محقق به اشباع نظري رسيد. يافته‌هاي اين پژوهش نشان دادند كه محقق در فرايند كدگذاري از كل مصاحبه‌ها تعداد 123 گزاره معنادار، 258 مفاهيم متناظر، 38 خرده مقوله و 14 مقوله اصلي استخراج كرده است كه در نهايت با تركيب اين چهارده مقوله اصلي يك مقوله هسته به دست آورده است كه بر اساس آن كيفيت زندگي آشفته، بي ثبات و شكننده بازنشستگان به علت نابساماني مالي و سلامتي و مسئولانه نبودن سياست‌هاي دولتي در بستر آشفتگي هويتي، تحليل شايستگي و كاهش معناي زندگي با مداخله و نگراني تغيير روال كار- زندگي با راهبردهاي عدم صيانت از حقوق بازنشستگان، تامين مالي و برنامه غذايي ضعيف و ضعف صندوق‌هاي بازنشستگي به پيامدهاي ناگوار پايان زندگي و تنهايي و احساس پشيماني شديد تبديل شده است.