تاثير نانوذرات مس بر عامل پوسيدگي نرم سيب‌زميني، هويج و پياز

مقدمه: پوسيدگي نرم باكتريايي ناشي از گونه هاي Pectobacterium از بيماري‏هاي مهم و شايع در سيب زميني و سبزيها است. ضدعفوني غده يا بذر با مواد شيميايي يكي از روشهاي مديريت بيماري است. نانوذرات مس همانند نانوذرات نقره و طلا اثر بازدارندگي شديدي روي سلول‏هاي باكتري ها هستند، ولي از آن‏ها بسيار ارزان‏تر و در دسترس ‏تر مي‏باشد. اين پژوهش براي تعيين اثر نانوذرات مس به تنهايي و در تركيب با آنتي‏ بيوتيك‏هاي اكسي‏تتراسايكلين و استرپتومايسين برعامل پوسيدگي نرم سيب زميني، هويج و پياز انجام شد. مواد و روش ها: بيمارگر از بافتهاي پوسيده سيب زميني، هويج و پياز جدا، خالص و با مطالعه خصوصيات فنوتيپي و ژنتيكي ناحيه Pel-gene با استفاده از آغازگرهاي اختصاصي پكتوباكتريوم (Y1وY2) شناسايي شد. اثر سه غلظت نانوذرات مس، آنتي‏بيوتيك‏هاي اكسي‏تتراسايكلين و استرپتومايسين هركدام به تنهايي، و تركيب هر آنتي‏بيوتيك‏ با نانوذرات مس بر رشد بيمارگر در قالب طرح كاملاً تصادفي با سه تكرار براي هر تيمار در شرايط آزمايشگاهي بررسي شد. يافته ها: براساس خصوصيات فنوتيپي و قرابت ژنتيكي  بيمارگر Pectobacterium odoriferum شناخته شد. استرپتومايسين نسبت به اكسي‏تتراسايكلين بازدارندگي بيشتري از رشد بيمارگر و اثر آنها در تركيب با نانوذرات مس به ترتيب 12 و 19/5 درصد افزايش يافت. نتيجه‏ گيري:  نانوذرات مس خاصيت بازدارندگي از رشد P. odoriferum دارد و در تركيب با آنتي بيوتيك ها اثر آنها را افزايش مي دهد.